На рэчку, палеткі, лес і лужок.
Белай хусцінкай накрыў ен бярозкі,
Што роўным радочкам стаяць каля вёскі.
Вёсачку коўдрай бялюткай укрыў,
Траскучы мароз каб не змаразіў.
Хай цёпла ёй будзе ў пярыне пуховай
Спаць моцна да новай пары, да вясновай.
Як сакавік з цёплым сонцам настане,
Пуховая коўдра ўмомант растане.
Вёска, тады прачынайся хутчэй,
Час рыхтавацца сустрэчы гасцей.
З розных куточкаў сюды, на радзіму
Едуць да вёсачкі мілай адзінай.
Каб сэрцам прыпасці да роднае хаты,
Хоць і няма ні матулі, ні таты.
Здаецца, што там за высокім парогам
Няма месца бедам, слязам і трывогам.
Вакол цеплыня бацькоўскага дома,
Яна кожнаму з нас з маленства знаёма.
Адразу ўспомніцца бацькаў наказ.
Мы чулі ў жыцці яго пэўна не раз.
-- У якіх бы краях вам ні выпала жыць,
Родную вёсачку нельга забыць.
У непагадзь, сцюжу і злыя завеі
Толькі яна ваша сэрца сагрэе.
Памяць аб ёй вы ў душы зберагайце,
І ўнукам сваім мой наказ перадайце.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 14