Бары векавыя, гаі і ўзлескі,
Квецень духмяных лугоў,
Звонкі жаўрук над блакітам пралесак,
Шэлест калосся шырокіх палёў.
Блакітная стужка маленькай рачулкі,
Што ціха ля вёскі цячэ.
Здорава ў воды яе акунуцца
У поўдзень, як сонца пячэ.
Усё сэрцу міла, з маленства знаёма,
Радзімы маленькай куток.
Хвілінку прайдуся і я ўжо дома.
Ступаю на родны парог.
Бацькоўская хата---навекі святыня.
Ты радасць і смутак, і боль.
Здаецца, там мама і тата жывыя.
Чакаюць сустрэчы са мной.
Імгненне назад ў дзяцінства вяртае,
У шчаслівыя тыя гады,
Дзе мама мая зусім маладая
І тата такі малады.
Імгненне праходзіць, нічога не чутна,
Ніхто больш не прыйдзе сюды.
Іскрынка жыцця назаўсёды задута.
Мяцеліца часу схавала сляды.
Прабач мяне, мілая родная хата,
Што ты засталася пустой.
У мяне ж пра цябе ўспамінаў багата.
Навекі ты ў сэрцы са мной.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 19