Mənəm.
13:46:30 апр. 22 2020
Vətən torpagının qalıqlarının,
Batdagı da mənəm, pası da mənəm.
Bu yazıq millətin qaçqınlarının,
Yaxşısı da mənəm, pisi də mənəm.
Millət ğöz açammır, öz azarından,
Əl çəkmək istəmir, söz bazarından,
Həyat davam edir öz axarınnan,
Sükutu da mənəm, səsi də mənəm.
Toy edən, toy edir, tökür varını,
Maymaqlar kəsdirib agıllarını,
Kasıblar basdırır ogullarını,
Sevinci də mənəm, yası da mənəm.
Ğör indi haradan ğəlir soragım,
Çox şükür, işləyir, əlim-ayagım,
Hələki birtəhər yanır ocagım,
Tüstüsü də mənəm, hisi də mənəm.
Ğecə də, ğündüz də, yatmayır yagı,
Yoxdur məzarların ucu-bucagı,
Şəhid öz qanıyla yudu torpagı,
Ruhu da mənimdir, nəsi də mənim.
Allah dayagıdır mər
Məndən ğör nə qədər aralı düşdü,
Məni səadətə səsləyən ğözəl!
Kəs ğetsin zamanı çoxdan yetişdi,
Sevğimi qurbanlıq bəsləyən ğözəl!
Sən vəfalı çıxdın, mən isə saxta,
Tərpənə bilmədim bir ömür vaxta.
Ğör kim yiyələndi qurdugum taxta,
Mənə məhəbbətdən dərs verən ğözəl!
Mənim də qismətim bura qədərdi,
Daşıya bilmirəm daha bu dərdi,
Ziyad qəriblikdən salam ğöndərdi,
Məni indiyədək ğözləyən ğözəl!