Предыдущая публикация
Новая кніга“Смага”
Пабачыла свет новая кніга…
Пад назваю “Смага” яе выдаў у сталічным выдавецтве. Праўда, у мяне прамільгнула аднойчы здрадлівая думка, што “Смага” – гэта мая, так сказаць, лебядзіная песня. З ёй аднойчы падзяліўся з супрацоўнікамі выдавецтва, бо прыспешваў выданне кнігі, але менеджэр Карына (яна па адукацыі філолаг), здзівілася:”Лебядзіная песня?! Ды вы што?!..Пішыце! Колькі вам? Ха-ха, самыя гады, што пісаць ды пісаць…Чакаем новых кніжак… Вы – сапраўдны пісьменнік, грэх закопваць такі дар…”.
Ухваліла кнігу і літаратурны рэдактар Таццяна. “Добрых кніг у нас, на жаль, зусім мала, адна з іх – кніга “Смага”. Паверце мне, праз мае рукі прайшло нямала рукапісаў…Сакавітая мова, адмысловы стыль.Смелая, удумлівая кніга. Зайздрошчу ягонаму чытачу!..”.
Не абышлося,аднак, без купюр...
У новую маю кнігу ўвайшлі пяць новых маіх аповесцей (“Гора адзінокаму”, “Прыхінак”, “Свой лішнім не бывае”, “За мной не заржавее”, “Што ёсць ісціна?”). Пра што аповесці? Пра аўдавелую жанчыну і яе долю-нядолю, пра тое, ці соладка жывецца ёй у адной хаце з зяцем. Пра медыкаў і калгасную моладзь, пра настаўнікаў і школьнае жыццё, пра журналістаў і паклёпнікаў. Пра маладога пісьменніка, якому цяжка ўпісацца ў сённяшнія рэаліі. Пра няўрымслівага не па гадах пенсіянера, які ўсё шукае сабе прыгоды. Пра гісторыка, ягоныя смелыя разважанні пра жыццё…Словам, кніжка будзе цікавай для ўсіх, каму ад 18 да 60 і старэй. Паверце, усё без хлусні!..
Кніга на 450 старонак. Вокладка цвёрдая, бліскуча, з густам аформлена дызайнерамі. Наогул, друкары пастараліся на славу?! Да кожнай аповесці, у пачатку іх, увялі адпаведныя віньеткі –аздабленне ў выглядзе малюнкаў, і яны адразу ажывілі кніжку. Як і так званыя “ліхтарыкі”, яшчэ нешта, ад чаго так і хочацца ўзяць у рукі кніжку.
Кніга дарагая. І сэрцу майму, і фінансава. Аднак, паўторымся, друкары зрабілі з кніжкі проста сапраўды падарункавы варыянт…
Скажам напрыканцы: сядзеў без малога тры гады за рабочым сталом з тым, каб данесці сваю “Смагу” да чытача, усцешыць яго і словам беларускім, і займальнымі сэжэтамі ды прыгодамі.
Хочацца, каб кожнага з вас, узяўшага ў рукі новую “Смагу”, адолела, прабачце за каламбур, смага неадольнага і ўдзячнага чытання.
Жыве Мікалай Мароз па-ранейшаму ў вёсцы Баёўка і просіць турбаваць яго званкамі. А кантактны тэлефон 8-029-514-05-42 або 8-02130-5-00-74.
Следующая публикация
Комментарии 1