І слова – верабей Хто трымае дулю ў кішэні… Шмат разоў Язэп Пільчук глядзеў фільм “Джэк Васьмёркін –амерыканец” і шмат разоў дзівіўся:як так –не ўлічыць кан’юнктуру рынка, пайсці па амерыканскаму шляху? Чаму і навошта?.. А сёння і сам трапіў у такі ж нерат. Джэк адарваўся ў 30-х гадах 20 стагоддзя ад рэалій савецкага жыцця. Тады сяляне, а яшчэ больш яго сям’я –матуля і сястра –жылі на мяжы жабрацтва. А ён тут са сваімі цыгарамі, з якіх хацеў нажыцца. Гарбеў з сям’ёй, працаваў да знясілення. А мужыкі, пасмакаваўшы першую цыгару бясплатна, захацелі бясплатна і другую, і трэцюю. “Дык што, яшчэ і пятак яму аддаваць?! –абураліся тыя. –За што? Ды гэта ж ведаеце, колькі ён атрымае грошай? Наш
Новая кніга“Смага” Пабачыла свет новая кніга… Пад назваю “Смага” яе выдаў у сталічным выдавецтве. Праўда, у мяне прамільгнула аднойчы здрадлівая думка, што “Смага” – гэта мая, так сказаць, лебядзіная песня. З ёй аднойчы падзяліўся з супрацоўнікамі выдавецтва, бо прыспешваў выданне кнігі, але менеджэр Карына (яна па адукацыі філолаг), здзівілася:”Лебядзіная песня?! Ды вы што?!..Пішыце! Колькі вам? Ха-ха, самыя гады, што пісаць ды пісаць…Чакаем новых кніжак… Вы – сапраўдны пісьменнік, грэх закопваць такі дар…”. Ухваліла кнігу і літаратурны рэдактар Таццяна. “Добрых кніг у нас, на жаль, зусім мала, адна з іх – кніга “Смага”. Паверце мне, праз мае рукі прайшло нямала рукапісаў…Сакавіт