3- БӨЛҮМҮ...
Чындап эле тагдырдын жазмышынан эч кайда качып кутула албайбы адам баласы? Же озу тандап алдыбы мындай жазмышты, а балким куноосуз наристесин коргой албагандыгы учун берилген жаза болуп журбосун?
Ойго алдырып жиберип, озунун ордунан бир топ алыстай тушуптур, эки жагын карап, озуно нааразы боло артына бурулду.
Сууктан тонуган кулпуну бурай албай , колдору ушуп кетти. Тан эрте маанайы тушуп,эми мунусу кошумча болуп, жинин кимден чыгараарын билбей, ордунда тегеренип кетти;
-Кудай ай, ушундан коро жанымды алып койсон ыраазы элем, кимге керегим бар менин?
Жанындагылар алда качан оз соодаларын башташкан, Анараны тигиле карап, кубур'шыбыр болуп калышты. Ушул корунуштон келиндин журогу