Предыдущая публикация
Стаіць у канцы вёскі-дуб,
Высокі,стройны і шырокі.
Ён многа бачыу́ на сваім шляху,
Яго відаць з любой гары далёка.
Ніхто міма яго, у́ апошні шлях-
Прайсці не змог,- ён не прапусьцiць...
Ён моу́чкi скажа: ,,Пачакай!""
А потым, гэтак жа, адпусьцiць.
Я гэты дуб хачу абняць-
За тое, што ён добры, чалавечны,
Што ён маіх бацькоу́ тады спынiу́ -
Як адпрау́ляу́ iх, на пакой - на вечны.
Ён гэтым, ім хацеу́ сказаць:
,,Каб там, у іх было у́сё добра."
А нам: ,,Каб іх не забываць!"-
I мы былi у́се з iм - згодны...
Я так хачу, каб гэты дуб -
Нас усіх чакау́, як можна доу́га.
Каб ён не звау́, і не крычау́ -
Як прыйдзе час i нам iсцi у́ дарогу.....
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев