Словы Францiшка Багушэвiча з прадмовы да зборнiка «Дудка беларуская»: «Не пакiдайце ж мовы нашай беларускай, каб не ўмёрлi!»Работал под псевдонимами: Мацей Бурачок, Сымон Рэўка з-пад Барысава
Франтишек Богушевич (Мацей Бурачок) Вступление к сборнику стихов «Дудка Беларуская» (перевод ) Братцы милые, дети Земли–матери моей! Вам посвящаю труд свой, должен с вами поговорить немного о нашей доле–недоле, о нашем отцовском исконном языке, который мы сами, да... ... Вам афяруючы працу сваю, мушу з вамі пагаварыць трохі аб нашай долі–нядолі, аб нашай бацькавай спрадвечнай мове, каторую мы самі, да і не адны мы, а ўсе людзі цёмныя «мужыцкай» завуць, а завецца яна «беларускай». Я сам калісь думаў, што мова наша — «мужыцкая» мова, і толькі таго!
В 1989 году по итогам конкурса на лучший проект памятника Богушевичу в Сморгони победило предложение авторского коллектива в составе скульпторов отца и сына Льва и Сергея Гумилевских, а также архитектора Евгения Митько.На нем размещена бронзовая табличка с призывом Богушевича к народу: "Не пакідайце ж мовы нашай беларускай, каб не ўмёрлі". Писатель изображен в задумчивой позе с книгой в руке, в соломенной шляпе и длинной свитке, повязанной поясом.(Родился в семье обедневшего дворянина Казимира Богушевича в фольварке Свираны Завилейский (Свенцянский) уезд, Виленской губернии. Начальное образование получил в Виленской гимназии, которую закончил в 1861 году).
Мацей Бурачок ( Францiшка Багушэвiч) пiсаў, што толькi цёмныя людзi завуць беларускую мову “мужыцкай”. Ён раiў чытачам вывучаць суседскiя мовы, але найперш ведаць сваю. Народ, што забыў сваю родную мову, ён параўноўваў з чалавекам, якi хутка памрэ. “Шмат было такiх народаў, — пiсаў Багушэвiч, — што страцiлi найперш мову сваю, як той чалавек перад скананнем, катораму мову займе, а потым i зусiм замёрлi. Не пакiдайце ж мовы нашай беларускай, каб не ўмёрлi!..” Тады дзейнічаў царскi ўказ, які забараняў ужываць назву Беларусь у кнiгах i дакументах. Паэт смела сцвярджаў, што, нягледзячы на расейскi прыгнёт, Беларусь жыве
Комментарии 8