ზოგჯერ ძალიან იღლები,
იღლები იმ ტვირთის ტარებით, ცხოვრებამ რომ აგკიდა,
იღლები მოჩვენებითი ღიმილებით, მოჩვენებითი კარგად ყოფნით და უბრალოდ გინდა სადმე შორს გაიქცე…
გაიქცე ყველასგან და ყველაფრისგან, საკუთარი თავისგანაც, სარკიდან რომ შემოგცქერის დაღლილი და სევდიანი თვალებით…
იქ გინდა გაიქცე, სადაც ამდენი პრობლემა, პასუხისმგებლობა და სადარდებელი არ დაგხვდება,
იქ, სადაც სიცოცხლის მშვენიერებით დატკბები და ძველებურად, უდარდელად გაიღიმებ…
ჰო, გინდა რომ გაიქცე, დროებით მაინც, მაგრამ… რაც შენი გასაკეთებელია იმას სხვა ვერ გააკეთებს, შენს გზასაც სხვა ვერ გაივლის, ამიტომ… ისევ ღიმილით იმშრალებ ცრემლებს, შენს დაღლილ “მეს” ეხუტები და უმეორებ: “მე შენთან ვარ, ყველაფერს შეძლებ, ყველაფერი კარგად იქნება”!
პრობლემები და სანერვიულო ხომ არ დამელია რა
გთხოვთ, თუ ვინმე ხართ ხელოსანი, რაღაც კითხვა მაქვს აბაზანაში დაგებულ მეტლახზე და მომწერეთ პირადში რა. რაღაც მაინტერესებს გკითხავთ
რაც არა გვკლავს, გვაძლიერებს.
ეს ნიცშემ თქვა, მერე გაგიჟდა და ბოლოს მოკვდა,იმიტომ რომ ეს ლამაზი სიტყვებია, მაგრამ არ არის მართალი.
ის რაც არ გვკლავს იმ წუთას, გვკლავს ნელნელა, შეუმჩნევლად.
კლავს ჩვენს სიკეთეს, ნდობას, ნათელ მზერას, კეთილ გულს.
ტყუილი, ღალატი, სიმდაბლე, უმადურობა, უსამართლობა კლავს ადამიანს ,ნელა, წვეთწვეთობით.მოითმენ და იარა შეგიხორცდება ,მაგრამ დარჩება შრამი , გაუხეშებული კანი ....
და ამ უხეში კანით იფარები ნელნელა,შეუმჩნევლად და თავს იმშვიდებ- მე გავძლიერდი.
მაგრამ სულში რაღაც სიმი წყდება,თითქოს რაღაც ნაწილი მოკვდა გულის.
და ეჩვევი ამას.რაც არ გვკლავს , გვკლავს ოღონდ მოგვიანებით და გვაძლიერებს? არ ვიცი.მაგრამ რაც და ვინც არა გვკლავს ცოტა უნდა იყოს ცხოვ
-გარდაიცვალა !. ჰო დადგება ის დღეც რომ იტყვიან ჩემზე გარდაიცვალაო.. მერე უბრალოდ მომინდება ერთხელ გავახილო თვალი და დავინახო ვის ავუწრიალებ სულსს.. ვიცი იქნებიან ადამიანები ძველ წყენას გამიხსენებენ და ხელსს ჩაიქნევენ - ,,გზა მართალსააო,,.. ვიღაცას გავახსენდები და მწარედ ატირდება, აი ყველაზე მეტად იმ წუთას მოვენატრები. არიან ადამიანები ვის ცხოვრებაშიც დავტოვებ მოსაგონებელ წუთებს... ხომ შეიძლება სიკვდილის მერე ვიღაც შენს საფლავზე მოვიდეს და ბოდიშიც მოგიხადოს?! ჰო არიან ასეთებიც ჩემსს ცხოვრებაში, სამწუხაროდ მერე სულერთი იქნება. , ან მე რაში წამადგება როცა ვეღარაფერს გავიგებ და ვერ ვიგრძნობ პატიების ცრემლებს?! -და მე რომ წავალ! ერთადერთი რაზეც გული დამწყდება ეს დაუსრულებელი წიგნია.
კუბოში გიხილოთ ყველა მატყუარა და მოღალატე კაციც და ქალიც!
ადამიანს ისე უკლავთ გულს ერთხელ არ დაფიქრდებით.
ამოწყდით და დაავადდით მატყუარა ადამიანები! აი ასე!
ვინც წესიერ, პატიოსან, გულწრფელ ადამიანს გულს ატკენს და თავზე დააჯვამს ყველა მიწაში გიხილოთ