Предыдущая публикация
Ватан
Ватан бу-чангиган тупроқнинг иси,
Қуёшнинг тафтида куйган болалик.
Девордан бўйлаган қўшнининг қизи,
Нонининг ярмини берган соддалик.
Узоқ қирликларга шукрона айтиб,
Қулочин кенг ёзиб термулган ватан.
Оч-наҳор бўлсада, ўтовга қайтиб,
Ҳурлик нафасидан семирган ватан.
Ватан бу-қизариб пишган олмани,
Ўсмақош томонга оқизган булоқ.
Чин она мисоли қўшни болани,
Иккинчи кўкракда эмизиб қўймоқ.
Асов шамолларга мардона туриб,
Қуёшга интилса, кўкласа туғинг.
Ватан бу-мана шу юртда туғилиб,
Бир елкада тўқсон икки уруғинг.
Ватан бу-қўлларни дуога очиб,
Боқий тинчлик сўраб қилинган омин.
Ватан бу- ёт юртда нафасга чўчиб,
Жонажон сарҳадда туйган эрк таъминг.
Жаҳонгир Ғойибов
Следующая публикация
Нет комментариев