«Дык сарві каханай ружу…» Прыгажосць каралевы кветак — ружы — апявалі здаўна: яна сімвалізавала палымянае каханне і пакуты: надзвычайнае хараство, салодкі водар і вострыя шыпы… Паходжанне ружы звязваюць з найстаражытнейшай дзяржавай Персіяй: па-персідску ружа называецца «гюль», а сад ружаў — Гюлістан. Гэта яшчэ і даўняя назва Персіі, дзе якраз і пачалося вывядзенне гэтай раскошнай кветкі. Аб прыгажосці ружы пісаў Амар Хаям, твор пад назвай «Гюлістан» (ружовы сад) — вядомы шэдэўр Саадзі. Старажытныя персы казалі: «Калі ты прайшоў міма ружы, не шукай яе больш». Што яны мелі на ўвазе? Хуткаплыннасць жыцця кветкі? А можа, тое, што калі чалавек не заўважыў такую прыгажосць, то ён безнадзейны? У
Леанід Зубараў
НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ
Белыя ружы – сонейка ў сцюжу.
Белыя ружы – шчасце ў вачах.
Белыя ружы – зоркамi кружаць.
Белыя ружы – кветкавы пах.
Прыпеў:
Ў ружоўнiку руж без шыпоў не бывае.
Сум без кахання – песня без слоў.
Кожны ў свой час сэрцам пазнАе,
Што не бывае руж без шыпоў.
Руж без шыпоў ўсё ж няма,
I не шукайце iх дарма.
Колькi на свеце розных сартоў –
Не iснуЕ толькi руж без шыпоў!
2.
Жоўтыя ружы – золата колер.
Жоўтыя ружы – водгук струны.
Жоўтыя ружы – сонца наўкола.
Жоўтыя ружы – подых вясны.
3.
Ружы чырвоныя – сымбаль кахання.
Ружы чырвоныя – суму канец.
Ружы чырвоныя – да вiншавання.
Ружы чырвоныя – шлюбны вянец.
В земные страсти вовлеченный,
я знаю, что из тьмы на свет
однажды выйдет ангел черный
и крикнет, что спасенья нет.
Но простодушный и несмелый,
прекрасный, как благая весть,
идущий следом ангел белый
прошепчет, что надежда есть.
Б.Окуджава