Günlərlə telefonun susursa bu tənhalıq deyil. Bu pis dostlardır. Saatın çıqqıltısını eşidirsənsə bu tənhalıq deyil. Bu çoxlu boş vaxtdır. Heç kimi gözləmirsənsə bu tənhalıq deyil. Bu pessimizmdir. Özgənin həyatından ogurlayıb öz həyatını tamamlamaga çalışırsansa bu tənhalıq deyil. Bu özünə inamsızlıqdır. Danışmaga kimsə yoxdursa,özün-özünlə danısırsansa bu tənhalıq deyil. Bu xəstəlikdir. Günlərlə otaqdan çıxmayıb aglayırsansa bu tənhalıq deyil. Bu depressiyadır. Fikirləşirsənsə ki səni heç kim başa düşmür bu tənhalıq deyil. Bu eqoizmdir. Çarəsizlikdən qışqırmaq istəyirsənsə bu tənhalıq deyil. Bu ağrıdır. Heç kimə lazım deyilsənsə bu tənhalıq deyil. Bu özünü aldatmaqdır. Tənhalıgı biz özümüz