ҚАЛБЛАРНИ ПОКЛОВЧИ ЗИКР
-------
Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади:
“Кимда-ким кўп истиғфор айтса, Аллоҳ ўша (банда) учун ҳар қандай ғам-ташвишдан қутулиш, тангликдан чиқиш йўлини (пайдо) қилади, уни ўзи ўйламаган томондан ризқлантиради”
Астағфируллоҳнинг яна кандай фазилатларини биласиз?, изохларда ёзиб қолдиронг
АГАР АЛЛОҲ ТАОЛО СЕНГА
ЯҲШИЛИКНИ ҲОҲЛАСА...
-----
Муовия розиёллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
“Аллоҳ кимга яхшилик истаса уни динни тушунадиган қилиб қўяди”.
Бухорий 71, Муслим 1037 ваИбн Можа 221 ривояти.
Шайх Ибн Боз роҳимаҳуллоҳ айтдилар:
“Кимки динни тушунишдан юз ўгирса, бу Аллоҳ Таоло унга яхшилик истамаганига далолатдир, ла ҳавла ва ла кувата илла биллаҳи”
Қаранг: “Мажму аль фатово Ибн Боз” 7/207
Шайх Солиҳ Усаймин роҳимаҳуллоҳ айтдилар:
“Ушбу ҳадисдан маълум бўладики, агар сиз ўша тоифадан бўлсангиз, яний илмга қизиқмайдиган, илмдан уни тушуниш лозимлигини тушунмайдиган кишилардан
ОХИРАТ.
--
Бир киши қарз олишга мажбур бўлиб қолди. Бир савдогар унга қарз беришини, аммо бирор нарсани гаров учун унинг номига ўтказиб беришини шарт қилиб қўйди. Қарздорнинг бир деҳқончилик қиладиган ери бор эди. Ўша ерини савдогарнинг номига ўтказиб берди ва қарзни қайтариш вақтини муаййан қилишди. Ернинг нархи берилган қарздан анча юқори эди.
Қарздор бир қанча вақтдан сўнг ишлари ўнгидан келиб пул топди ва қарзини олиб келди. Аммо савдогар "сенинг мендан қарзинг йўқ, ер меники ", деб туриб олди.
Қарздорнинг қўлидан ҳеч нарса келмади. Бориб-бориб қарздор инфаркт бўлди. Ўлими аниқ бўлгач ўғлини чақириб унинг қўлига бир варақни бериб деди:
"Агар вафот этсам тобутимни ўша савд
ҚАРИНДОШЛИК РИШТАЛАРИДА БАРАКА БОРДИР
__________
Инсон зоти борки, ҳамма бу дунёда ўзгаларнинг, хусусан, ўзига яқин кишиларининг муҳаббатини қозонишни орзу қилади. Бу орзуни рўёбга чиқариш учун ҳаракат қилади, елиб-югуради. Мазкур орзуларни рўёбга чиқариш учун одамлар нималар қилмайди дейсиз.
Қўлидан нима келса шуни қиладилар, бу хақда динимизнинг кўрсатмаси, Ҳанафий, Моликий ва Ҳанбалий мазҳабларида силаи раҳм фарз ва вожибдур. Шофеъи мазҳабида ота-онага силаи раҳм қилиш вожиб, бошқа қариндошларга силаи раҳм қилиш суннатдир.
Бу ҳақида Аллоҳ таоло Нисо сурасида такидлаб айтади: “Номини ишлатиб бир бирингиздан сўровда бўладиганингиз Аллоҳдан ва қариндошлик алоқаларидан қўрқинг” (Нисо су