ღ IM HOGU MTQER ღ

Իսկ կինը միշտ սպասում է…Սկզբում սպասում է կոնֆետ բերող հորը, հետո սիրած տղային, պատերազմից տուն դարձող ամուսնուն, կեսգիշերին դուռը թակող որդուն, լվացքի մեքենայի անջատվելուն, փողոցում ծանր տոպրակները ձեռքից վերցնող օգնականին…Սպասում է, որ իրեն տեր կլինեն, ինքն էլ հնազանդվելու պատճառներ ու սիրելու պատրվակներ կունենա…Սպասում է երջանկությանը, աշխատավարձին, զեղչերին, տոներին…Սպասում է, որ սուրճը կեփվի կամ թեյը կեռա…Սպասում է, որ կգնահատեն ու կարժևորեն, չեն պիտակավորի եփած ճաշերն ու չեն հաշվի արդուկած հագուստի վրա մնացած բծերը…Սպասում է, որ կշեռքի վրա թվերն իր ուզած հերթականությամբ կդասավորվեն, ու բարձրակրունկները չեն ցավեցնի ոտքերը… Սպասում է, որ մի օր կզանգի հեռախոսն ու այնտեղից մեկը կասի. « Դու

Լուսնի լույսի տակ՝ քնքուշ հայացքով Ես կսպասեմ հանդիպմանը. Եվ լավագույն մրցանակն աշխարհում Պարզ բառեր՝ «Բարի երեկո»: Եվ երկիրը ծածկված է մռայլ խավարով Իսկ ուսերը փաթաթված են շալով։ Եվ այս խոսքերով ձեր ամբողջ հույսը Ընդամենը երկու բառ՝ «Բարի երեկո»: Շատ պարզ ցանկություն լավագույնի համար Երբեմն մեր վերքերը բուժվում են: Ասեք միմյանց պարզ բառեր Ընդամենը երկու բառ՝ «Բարի երեկո»:

ԱՆԼՌԵԼԻ ԶԱՆԳԱԿԱՏՈՒՆ
ՂՈՂԱՆՋ ԵՂԵՌՆԱԿԱՆ
Խանգարե՞լ: Ինչի՞ համար...
Գարուն էր: Չեկած ամառ`
Փուլ եկավ երկնակամար,
Ձյուն մաղեց մեր բաց գլխին,
Ձյուն մաղեց` կրակի՜ պես...
-Գարուն ա, ձուն ա արել...
Գետերը մեր երերման
Հոսեցին` երակի՜ պես
-Արունը ջուր ա դառել...
Ձորերը շիրիմ դարձան,
Վիհերը գերեզմանոց.
-Ջուրը մեր տունն ա տարել...
Ամեն քար` լուռ մահարանձան,
Ամեն տուն` վառման հնոց...
-Բնավեր հավք ենք դարձել…
Ինչքան բառ` ո՜ղջը մրմունջ,
Ինչքան երգ` ո՜ղջը լալով.
-Զուլում էր, զուլու՜մ, լաո՛…
Թրի դեմ, սրի, հրի`
Լոկ մանգաղ, լոկ բահ ու մաճ.
-Տնավե՜ր-բնավե՜ր լաճ…
Մեր հողը, մեր հայրենին,
Մեր երկիրն ամայացավ.
-Սե՜վ կապիր, սեվսիրտ մարե…
Հինավուրց տոհմիկ մի ազգ
Չմեռավ, այլ… մահացավ.
-Գարո