Эртеси Назима эртелеп туруп, кухняда чай демдеп журду..
Нуржамал араандан ордунан туруп, жузун жууп, кузгуго келди... Ушул бир жуманын аралыгында арыктап, коздорунун асты шишип, жудогонун корду... Демек адам баласы кыйналса да кубанса да жузуно чыгат туура деп ойлоп калды.........
Шимирилген жузун, колдору менен сылады. ...... Чачын артка тарап, жузун бойоп, озун ойдо кылды.. Озуно озу дем берип: Жашоо бутпойт, алдыга умтулуу керек. Мен кучтуумун, баарын женемин, адашкан жалгыз мен эмесмин деп !.... Озун жоошутуп койот... Назима экоо сабакка барып, бир аз да болсо оздоруно келе тушушту... Асылдан кабар жок. Ошонусуна суйунот... Адаттагыдай сабактан чыкан жол жегиндеги аялдамага кетип жаткан, алдына келип токтогон унааны коруп журогу шууу этте чочуп туруп калды.. Унадан ону сары бир бала тушуп, Нуржамалдын жанына жакын басып келди.
——Кечиресиз чон кыз. Нуржамал сизби ?
——Ооба мен— деди козу алайып...
————Эртен абактан сизди Асыл байке кутуп жатат. Он бирден кеч калбай барат экенсиз. Бул сизге ..
Колуна карматкан эки баштыкты алып, унсуз кеткен унаанын артынан тиктеп кала берди.... Козунон жаш куйулуп, ыйлап уйуно кетти... эртенкисин эстесе коркуп журогу тушот... Жол журо ойлонуп келе жатты. Качан гана эшигинин алдына келгенде гана билди. Уйуно кирип, баштыкты бут чечкен астанага коюп кирип кетти. Кухняда чай коюп, конулсуз журду. Сыртан шашылып келген Назима , бут кийимин чечип жатып , баштыктарды коруп , колуна которуп кирип келди.
——— Нуржамал , мына баштыкта эмне бар. Астанага таштап коюпсунго...
———Асылдан мага белек. Эмне бар экенин билбеймин... Карагым да жок...
——Кел ачып королу. Мага кызык болуп жатат...
———— Ача бер..
Назима ачып кирди. Биринчи баштыктын ичинен кызыл койнок чыкты. Экинчи баштыктын ичинен оролгон конверт, кара шокалад чыкты...
Назима каткыра кулуп жиберди...
———Бул эмнеси ?
——Эртен абакка барамын. Мени чакырыптыр. Ойношу болом да, жок каалаганда конул ачып, ойногон куурчагы болом.. Кандай гана окунуч! Жийиркенич! Конулуно тийгенден сон ыргытат, жараксыз бир буюмдай...
———Балким сени жакшы короттур. Мамиленер жакшы болуп кететир. Аа менчи ара жолдо кыздыгымдан айрылып жолдо калдым...
——Кайдагы мамиле. Абактагы мыкаачы адам менен? Сени чакырбайт. Ошонусуна куудага шугур кыл суйун... Андан коро Нурбакыт менен суйлошо бер. Ал жакшы бала. Артындан качантан бери журот... Озу турмушка тырышкан бала...
Назима ун катпады. Ошону менен экоонун тен созу буттуп, жатып калышты.. Нуржамал тан агарып аткыча уктабады...
Эрте менен туруп, жуунуп, Асыл жиберген кызыл койнокту кийди. Чачын жазып,эриндерине кызыл помада суртту. Устуно жапкан пальтосун топчулап, алды артын бир карап алып, сыртка бет алды....
Эми дагы канча жолу ал абактын оозун кагып барат, айтор эч ким билбейт... Бир заматта эле жашоосу антар—тонтор болду. Жашоого коз карашы да озгоро тушту. Мурун максат муратын ойлоп, жатаарда Жараткандан суранып жатчу. Азыр башы жаздыкка тийери менен уйкуга кетет... Ойлонуудан да коркуп калган кези..
Аба ырайы суук. Бирок кар жок.. Жаштар ушугонун деле билишпейт. Шаарда ар турдуу кийинген, жасанган адамдарды коросун. Уйу жок, кочодо уктап, таштанды тытып жургон кыргыздар да ошончо. Алдынды тороп бастырбай акча сурашат. Колуна акча карматсан шашкан бойдон дуконго кирет. Аты очкур арактан бир жузду ичип, жузу кызарып, коздору кулуп чыга келет. Бирок дагы деле суранганын улантып кете берет. Тообо эрте менен дуконго кирип калсан ке бир жашы улагайып эле калган аялдар киришет. Бир нанга жетерлик акчасы болот. Дукончуну карай : —Эже нан беринизчи , -деп акчасын сунуп, кара башынын зымырап ооргунанына чыдабай : ----Жок бир жуз эле граммдан куйбайсызбы —деп туруп калат..... Нан да ошол аракты жогору коюп жатат —деп жакамды кармачу элем...
Нуржамал колундагы баштыктан кечеги Асыл жиберген конверти ачты. Ичи толо акча болчу. Жарымын сууруп чыгып, жол жегинде бут кийимин тазалап, араба туртуп жургон жаш балдарга болуп берди. Жарымын кайра салып коюп басып кетип жатты...
Абакка да жетти. Тортунчу куну жолугущуу болот окшойт эл коп. Алардын арасында бир эки жашы улгайган чон энелер болбосо калганы суйкайган сулуу кыздар...... Бир майрамга келгендей жасанып алып турушат..
Мындай корунуш узакка созулду. Алты айдан ашты. Нуржамал Асылдын моокумун кандырып , жашап журду.... Берген акчасын алып, баштакыдай куйуп бышып, жан берип иштегенин жыйыштырды... Убакыт откон сайын бул ишке да конду.
Жаз келип калган кез.. Нуржамал сабактан чыгып, жолдо бара жаткан. Кун да ыссык. Кыбыраган эл . Бир аз басканына тердей тушту... Бара абара башы айланып, жерге кулады. Андан аары эмне болгонун билбейт.. Козун ачса чогулган бир эки аялды корду. Озунун мугалим эжекесида жанында турган...
Башын кармаган чон аял : « Кызым башын айланып жатабы?» ———Ооба , бир аз башым айланып, тердеп кетип эле озумду билбей жыгылып калдым... ——— «Аа кызым байкуш. Жатып тура бер. Тез чакыруу чакырып койдук келет азыр.. » ———Мен жакшымын ,тура берейинчи..... Мугалим эжейи да жат деп карап турду. Жетип келген тез жардам унаасынан тушкон даарыгер айым Нуржамалды жетелеп унага киргизди. Столуна жаткырып, колун кармап, тамырын текшерди. Кан басымын , давлениясында текшерди. Унулуп, столго кагазын коюп ээктеп жазып болуп.
———Синдим жолдошун барбы. ?
—— Жок. Жок жолдошум. !
—— Анда жамаан. Жамаан кызым. Боюнда бар экен. Мооноту кичине. Ошо даары дармектен алыс бол. Озунду жакшы кара. Канын аз окшойт, оору канага барып, анализ тапшыр.
——Макул. Тапшырамын ....
Нуржамал ордунан туруп, башы катып басып кетип жатты.. Жете келген мугалими колдон алды.
——Нуржамал бул эмнеси ? Кандай тушунсом болот?
——Эжеке эч теке эмес? Айта албаймын...
——Кел койо турчу , сен жакшы кызсын, жакшы жургон, жакшы окуган. Кимге алданып журосун?
——Мен айта албаймын эжеке . Кечиресиз, аны эч кимге айта албаймын -деп ыйлап кирди..
——Мейли озун билесин. Айтпасан кой. Бирок этият болбопсун, шаарда жалган суйлоп жашаган балдар , кыздар коп... Мейли анда мен барайын...
Нуржамал журогу айланып , ыйлап барат жатты.. Оюнда эми эмне болот? —деген ой.
——Эйй кудай мындан аары эмне кыламын? Кантип жашаймын? Эмне кылып койдум— деп ыйлап жатты..
Капа болуп, бара жатты. Конулу айланып, башы ооруп, тамакка да табити жок. Асылга айтуудан коркту. —Баламды алдыр десечи, же тороп коздон жогод десечи торосом кимге алып барамын, кантип багамын—деп олтураса турса ойлонуп жатты...
Аябай кыйналды , ушул бир айда эле. Арыктап, тамак жей албай, жегенин кайт кылып. Оонактап эле тошок сойлой жатып калып жатты.. Жада калса суу да отпойт... Асылдан да кабар албай жатты...
Асылдын оюу бузулуп, Нуржамалдын артынан адам койду... Озуну андып жургонун билбей Нуржамал журот....
Онкосунан жаткан Нуржамалды коруп Назиманын боору ооруйт. Кечинде жетелеп кочого чыгышкан. Таза аба ,салкын жел менен басып журушуп Назима жанылыгын айтты.
— Нуржамал , мен турмушка чыканы жатамын. Нурсултанга. Бирок бир журокту ойгон койгой бар. Мен кыз эмесминго. Кантип айтамын?
——Туурасын айтамын дейсинби ?
——Туурасын билсе ал жон таштайт. Ар дайым суйлошуп олтурсак, откон кыздарды тиги кыз эмес та, бузулган кыз да, кандай эркек алат экен —деп суйлой берет. Журогум айланып, жерге кире качам. Уялганымды айт !
——Анда айтпайсын !
——Кантип, билинип калатта. Анан да женелеримчи алар ошону каалап эле олтурушат. Эгер бир демкени атам угуп же билип калса мени эч качан кечирбейт.
——Жолу оной. Бул жерди Бишкек дейт. Кыздык белги жасатабыз.
———Кантип Нуржамал ? Кайсыл акчага ?
——Мен толоймун. Кыжалат болбо. Канча кетсе кетсин ,сени уят кылбаймын. Сен бактылуу болушун керек.—деп ичин сылап койду...
Назима Нуржамалдын ичинде туюлдук бар экенин билчу эмес....
Жашоо уланып жатты.. Нуржамал Асылдан качуунун амалын издейт. Сабакка да баруусун азайтты.. Уйдо отуруп, кино корот. Сыртка да кечинде чыгат. Айылга такыр барбай койду.. Ата энеси болсо качан келет экен деп эки козу торт...
Жылуу кийнип сыртка чыккан. Жол жээктеп, тамаша кылып, жай басып журду... Жанындагы бир кафеде таттуу тамак жасачу ошол жердин шашылыгын жактырып, тамактуу учун келип, олтуруп калды.. Кун да кечтеп баратты. Уй жакын бат эле жетип аламын деп, алдына келген тамакты кызганып, жеп жатты...
Жанына келип олтурган адамды коруп, башын ойдо которду. Асылдын жанына алып барган биринчи бала болчу...
——Сенби ?
——Ооба мен. Таппай калат— деп журдун беле?
——Тапсан да колундан эч темке келбейт... !
——Мен менен журосун азыр. Ме телефон го жооп бер... Нуржамал телефонду колунан алып кулагына тосту.
——Нуржамал —деген асылдын уну эле..
——Ооба мен угуп жатамын..
——Кел мында суйлошуп алалы. Коркпо сага тийбеймин. Мен бир демкени оз оозундан угушум керек!
——Макул ,тамагымды жеп алып жолго чыгамын..
Нуржамал шашпай олтуруп тамагын жеди. Сырта кутуп турган унага келип олтуруп, журуп кетти..
Бат эле шаардагы жата кананын бирине токтоду. Жата кананын рестораныда Асыл кутуп олтурган. Кирип келген Нуржамалга жай коргозду колу менен жансап...
Стол устундо турган бакалга вино куюп Нуржамалга узатты..
——Жок мен ичпеймин!
——Эмнеге ,сен ичет эмес белен!
Мейли ичпесен, анда сок ич. Эмне учун жоголуп журосун?
——Оорудум. Каным азайып жыгылдым жолдо..
——Ошол элеби?
——Боюмда бар экен. Бирок мен тороймун..
——Азаматсын. Жакшы ойлопсун. Ырахмат сага. Мен билгенмин сени ушундай жакшы адам экендигинди. Сен кыжалат болбо. Баары эми жакшы болот. —деп Асыл жакын келип жузунон опту...
Сенин ата—энендин астына адам жиберемин. Тоюбузда болот. Болгону бир аз сабыр кыл. Эч жакка чыкпа. Окуунда бутот. Баарын озум бутуромун.
——Сиз кантип чыгасыз.
——Убактылуу эле. Акча баарын чечет. Биз бактылуу болуп жашайбыз.. Эн башкысы ичиндегини козундун карегиндей сакта...
Эмне жейсин?
Нуржамал татуу созго арбалды. .. Кыялында эн бактылуу эне болуу эле.. Эркелеп, башын Асылдын ийинине жолоп, суйунуп жатты..
Кайдан билсин тагдырдын камдаган дагы бир
Белегин..
Автор : Жаныл Атабекова..
Уландысы бар.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 18