Предыдущая публикация
Եկել ու դուռս է թակում,
Ուզում է իր բույրը խառնի
Իմ աշնան ծերացած գույներին ...
Անցյալում կորցրած մի գարուն ,
Ուշացած արև է նկարում
Ծերացած իմ սրտի պատերին ,
Որ ծաղկեմ , կանաչեմ իր գրկում...
Մի գարուն` պոկված հուշերից ,
Հուշերի թևով այցելել
Փոխել է ուզում կյանքը իմ ,
Որ փոխվի, որ ծաղկի կյանքը իր ....
Չգիտի գարունն այդ հուշաթև,
Որ աշնանը ձմեռն է հաջորդում
Եվ ինչքան էլ որ արև նկարենք
Չի ծաղկի, չի փթթի սիրտը էլ ...
Լուսինե Նազարեթյան
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 4