Միջօրեն էր իր տարածքը սահմանած՝Բարկ արևի շողերի տակ ծավալվում,Անուշաբույր ծառերի տակ կռացած՝Մի ծեր կին էր այգում ինչ-որ գործ անում:Եվ խորշոմած նրա դեմքի վրայովԱրցունքները հոսում էին ու հոսում,Նա մոր մասին ինչ-որ երգ էր դնդնում.Ծեր հասակում նա դեռ մայր էր երազում:
Եկեք այսօր մենք լավ պահենք
ՈՒ պահպանենք մայրերին,
Սուրբ է նրանց անունները,
Անունները մեր շուրթերին:
Բաժակները լցրեք խմենք
Կենացը մեր մայրերի,
Մեկ է մայրը մնում է մայր,
Թեկուզ լինի ուրիշի:
Իմ մայրիկը մեզ պահում էր
ՈՒ իր գրկում փայփայում,
Երնեկ նրան,ով իր մորը
Պահում է միշտ իր գրկում:
Սիրտը կարող է տխրել ու երազել, ցավալ ու շփոթվել, խենթանալ ու հպարտանալ, զգալ ու տառապել, բայց ամենից շատ ՍԻՐՏԸ կարող է ՍԻՐԵԼ, սիրել անվերջ ու մաքուր, սիրել նուրբ ու յուրովի, սիրել անկեղծ ու լուռ ;
Իմ սրտի թանկն ես, մայրի'կ, իմացի'ր,
Չէ որ դու ինձ լույս կյանք պարգեւեցիր,
Քո անուշ սիրով ինձ փայփայեցիր,
Իմ առաջ կանաչ ճամփա հարթեցիր,
Քո անհուն սիրով ինչքան էլ ապրեմ,
Կյանքիս պարգեւած ամեն պահ, հիմա
Շուրթերիս քո սուրբ անունն է` ՄԱՄԱ