Uşağ vaxtından avara saydığınız tinde bucaqda dayananan, panyatkasna geldikde ise bezilerin pula göre tanıyıb seçdiklerinden qat-qat üstün olan oğlanların arasında böyüdük. Doğru nedi yalan nedi anladığ, sehv nedi düz nedi seçmeyi bacarduğ, kişiliymizi heç vaxt ezdirmedik. Ele vaxt oldu harama el atdıq, yalan danışdıq, ama oğru olmadıq. Özmüz özmüze yol cızdıq. Heyatda kiminse qardaşi ve ya kiminse oğlu deye tanınmadıq. Nece sifetler gördük döydüy, döyüldüy, teklendiy, ama teklemediy. Dostlardan atasız olanlarda var. Onların yanında özmüzü atasız kimi aparmışıq ki, atanın ne olduğunu anlamasınlar. Esger görende gücmüz çatandan 1 paçka siqaretde olsa alıb cibine qoyuruq... Ama eşitmişemki biz