Асмаий ривоят қилишича, бир аъробия аёл бир қўй боқар экан. Ўзи унинг сути билан кун кўрар экан. Бир куни янги туғилган бўрини кўриб қолибди. Унга раҳми келиб, уйига олиб кетибди ва ҳалиги қўйнинг сути билан уни ҳам боқа бошлабди.
Бир неча ой ўтиб, бўри катта бўлиб, йиртқичга айланибди ва кунлардан бир куни аёл йўқ пайтида қўйга ҳужум қилиб, уни еб қўйибди. Бундан фиғони фалакка ўрлаган аёл шундай шеър айтган экан:
Қўзичоғим қорнин ёриб кетдинг-а,
Юрагимни тилка-пора этдинг-а.
Қўзимнинг сутларин эмгандинг тўйиб,
Вафонинг кўзларин олдинг-ку ўйиб.
Бўри эканингни билдинг қаёқдан?
Яхшилик кутдимми сендек саёқдан?
Табиат ўзгармас, бўлмангиз ҳалак,
Ёмон ёмонлигин қилади бешак.
Мурабб