Раскажы мне, тата, пра вайну,
раскажы, як сам ты ваяваў,
дзе сустрэў ваенную вясну
і якія песні ты спяваў -
мабыць, пра адвагу і змаганне,
пра сяброў, якіх спаткаў,
і пра светлае, вялікае каханне,
пра якое ў кнігах ты чытаў,
ды якога не паспеў спазнаць ты,
бо ў няпоўных васемнаццаць год
ты пайшоў з бацькоўскай роднай хаты
бараніць Радзіму, у паход.
Раскажы мне, тата, пра вайну,
пра сяброў, якіх спаткаў...
Ты не бойся, не, я не засну,
колькі б многа ты не расказаў.
Раскажы мне, тата, пра вайну...