Երանիիիիիի՜՜՜՜
Հազա՜ր երանի այն հին ու բարի ժամանակներին։Հազա՜ր երանի այն անուշաբույր լավաշին և փայտի ծխին։Հազա՜ր երանի մեր հին ժամանակների մարդկությանն ու առօրյաին։Անվերջ երանի՜՜՜՜։
Հիշում եմ,թե ինչպես էր տատիկս պատրաստվում լավաշ թխելու արարողությանը։Ալյուրը մաղում էր շատ մեծ տաշտի մեջ,քանի որ մեր ընտանիքը բազմանդամ էր։Հետո խմոր էր անում,մի փոքր այդ խմորից առանձնացնում էր թթխմորի համար,հետո թողնում էր,որ այն հասունանա։Այնուհետև այդ խմորից փոքրիկ գնդեր էր պատրաստում,որոնք ես ու քույրիկս մեծ սիրով դասավորում էինք սինիների մեջ,ու սպասում էինք լուսաբացին։Ա՜յ քեզ ուրախություն։Աքլորականչին տատս արդեն արթուն էր,եռանդով լեցուն։Թոնիրը վառում էր,և սկսում էինք լավաշ թխել։Քանի որ ես տան փոքրիկն էի,շտա