ცოდვით დავთვერი და აქ მოვეთრიე,
ფეხზე ვერ ვდგავარ ისე ვარ მთვრალი,
ღმერთო შენს სახლში შემოვეთრიე,
მინდა გავსწორდეთ, მომცე ჩემი ვალი.ცოტა თუ გჭორავდა მასთან ნათელია,
გოლგოთის მთას რომ თელავდი ჯვარით,
ცოდვები მარტო როცა გათელინა,
ვის ანაღვლებდი, გკიცხავდნენ ჯავრით.რისთვის შეეწირე ასეთი მარგალიტი?
მათთვის ვინც მცირე ვერცხლზე გაგყიდეს
ნუთუ ღირდა ხალხისთვის ასეთი მაგალითი,
რომელთაც კვართი კამათლით გაყიდეს.ამას აქ რა უნდა? ყველა მე მიყურებს
რამდენის აქ ყოფნა უბრალოდ მოდაა,
მათი ჩურჩული სმენას მიყრუებს
გულში მლანძღავენ და ერთი მოთქმაა.თქვენ ლაპარაკზე მწარედ მეცინება,
ვერც კი შეამჩნიეთ რამხელა ბოდვაა,
აქ შემოვედი და უცრემლოდ მეტირება,
ამ გულში მთელი სამყაროს ცოდვაა.რწმენა შემერყა ყოვლად ძლიერო,
მე ხ
დაიმახსოვრეთ და მხურვალედ მიიკარით გულზე ახლობელი ადამიანი, იმიტომ, რომ ეს ერთადერთი განძია, რომელიც შეიძლება გულიდან გასცე. დაიმახსოვრეთ და უთხარით "მიყვარხარ", როცა ამას მართლა გრძნობთ. კოცნას ან ჩახუტებას შეუძლია გამოასწოროს ნებისმიერი უსიამოვნება, თუკი ეს გულიდან მოდის. დაიმახსოვრეთ და ხელები ჩასჭიდეთ ერთმანეთს, დააფასეთ მომენტები, იმიტომ, რომ ერთხელაც, ეს ადამიანი აღარ იქნება თქვენს გვერდით. იპოვეთ დრო სიყვარულისთვის, იპოვეთ დრო საუბრისთვის და იპოვეთ დრო გაუზიაროთ ყველაფერი, რისი თქმაც გინდათ. იმიტომ რომ ცხოვრება იზომება არა ამოსუნთქვა– ჩასუნთქვების რაოდენობით, არამედ მომენტებით, როცა ჭარბი ემოციისგან სუნთქვაც კი გეკვრებათ!......!