Sen dokunurken bu şehre şehir inlerdi .Adımlarından anlardım girişini.
Bir çok insan yürüyor bu caddelerde ama hiçbirisi senin yüzündeki tebessümü vermiyor bu kez benim yüzüme.
Şehir senin gidişini benim gözyaşlarımdan anlıyor.
Sen olmayınca hiç kimse olamıyor hiçbir şeyim.
Eyleme dayalı gözyaşlarım akmaktadır bir bir .
Dünyanın umrunda mısın? Oysa ben seni dünyanın şah damarı sanırdım.
Yıkılan şehrin sevdası işte burada biter.Bir Sevda kendini düne armağan eder.Sayısız sevmelerim şimdi neye yarar ? ya da geç kalmış pişmanlıklarım?
Yaşanmışlıklarını sen biriktir öyle gel Ben yaşamadıklarımla özlerim seni yine.
Kin vurmaz yüzüme bilirsin,bencillik nedir bilmem ben, soğuk rüzgarlar