А вот и вторая зима, Пружинит снежок на траве. Рассеет тревоги туман Лишь утренний лес в январе. С морозцем стремишься вперёд, И узкая тропка бежит. На белом - бело. Новый год Следами ещё не пестрит. Вверху неподвижны стволы, Шумит лишь проснувшийся день. Вдруг чьи-то фигурки вдали, Дрожит грациозная тень, Движенья изящны, легки. Бесшумно в притихшем лесу Оставят копытцев следки Тончайшие ножки косуль. Елена Нестерова 3.01.2024г.
18 траўня 1990 года у Пружанах памёр мастак Андрэй Павук.
Нарадзіўся мастак таксама ў Пружанах, у 1907-м годзе. З’яўляўся евангеліскім-хрысціянінам баптыстам і ў 18-гадовым узросце адмовіўся служыць у польскай арміі, за што атрымаў 2 гады турэмнага зняволення. У варшаўскай турме пазнаёміўся з мастаком Людвікам Шандароўскім, які навучыў яго маляваць. Пасля Другой сусветнай выкладаў маляванне ў Пружанскім педвучылішчы. Маляваў на любым падручным матэрыяле: фанеры, дрэве, палатне, кардоне. Малюнкі вазіў на продаж у Бярозу, Пінск, Маларыту і Брэст. Творы мастака захоўваюцца ў сям’і, у прыватных калекцыях вернікаў-эвангелістаў, у музэі «Пружанскі палацык».