Չեմ կարողանում Դատարկված սիրտս լցնել ուրիշով, Իսկ ուրիշները այնքա՜ն շատ են, Ասենք քանի՞ հատ են Աստղիկները գիշերով... Բայց չէ...դու ես իմ արևը... Խեղճ աստղն ինչի՞ս է, Երբ ցուրտը շնչիս է, Քեզ տեսնել է երազում, Ջերմությու՜ն է քեզնից ուզում Խենթի նման սիրահարված Սիրտս՝ սառած, ցրտահարված... Առանց լույսի ու ջերմության Ես ո՞նց ապրեմ, Առանց հույսի, քո գոյության Ինչո՞վ հարբեմ, Ախր դու ես իմ արևը... Ամենավերևը Վառ երևակայության, Միակ իմաստը Սրտիս գոհության, Իմ առագաստը Խենթ նավարկության... Հույսիս միակ լու՛յս, Անմար եղել ես, Կաս ու կմնաս, Ինչքան էլ որ դու Ինձ հեռու թվաս, Չէ՞ որ դու ես իմ արևը...