Я МАЛЕНЬКАЙ РАДЗІМЕ МАЛЮСЯ. “Я маленькай радзіме малюся”, - пад такой назвай прайшло свята вёскі Кажамякіна Краснапольскага раёна. Я маленькай радзіме малюся, Прызнаюся у шчырай любві, Прад табой у паклоне хілюся, Родны край, дзе пяюць салаўі. Гэтыя словы прагучалі эпіграфам свята і знайшлі сваё пацвярджэнне ў ходзе мерапрыемства. Свята атрымалася цёплым і сардэчным і было напоўнена ўвагай да мінулага вёскі і яе сучаснага жыцця, да яе гісторыі і культуры, да пакаленняў тых людзей, якія ва ўсе часы праслаўлялі і праслаўляюць свой родны куточак нястомнай працай і творчасцю. ПРЫНОСЯЦЬ СЛАВУ РОДНАЙ СТАРАНЕ. Словы падзякі і падарункі на свяце атрымалі Л. С. Селянкова, якая шмат гадоў аддала прац
МЫ ДОЎЖЫМ ТРАДЫЦЫІ ПРОДКАЎ. “ШАНУЕМ, ЯК БЫЛО ЗДАЎНА, ЖЫВОЕ ДРЭВА РАМЯСТВА”. З разнастайнасцю відаў рамёстваў і дэкаратыўна-прыкладной творчасці, якія захоўваюцца, развіваюцца і папулярызуюцца вясковымі аматарамі-умельцамі, працягваецца знаёмства клубных работнікаў, кіраўнікоў клубных фарміраванняў па ДПМ праз конкурс “Жывое дрэва рамяства”. У гэтым годзе ўмовы конкурсу змяніліся, ён праводзіцца як конкурс прафесійнага майстэрства сярод клубных работнікаў з мэтай абмену іх вопытам па выкарыстанню практык вывучэння, засваення і захавання традыцыйных відаў рамёстваў і ДПМ ва ўмовах сучаснасці, вопытам папулярызацыі народнай мастацкай творчасці і ўнёскам ў стварэнне станоўчага іміджу культуры і