Дўстимнинг дарди.
Гоҳида тушунмай қоламан бу кичгина бошимга яна қандай синовлар тушиши мумкин.Мен одамларга ёмонлик қилмасамда улар мени бир лаҳза ҳам ўз ҳолимга қўйишмайди.Тунлари ёлғиз қолиб кўп нарсаларни ўйлайман.Одамлар нега бир-бирларига бунчалар зулм қилишаркан.Нега ютуқларини кўролмай хасатда ёнишаркан.Шундай инсонларни кўрдимки ўз манфаатинни ўйлаб ҳар қандай ишга ҳам тайёр бўлишади.Оллоҳимдан бир нарса сўрайман холос, у ҳам бўлса одамлар бир-бирига меҳрли-оқибатли бўлишсин.Чунки инсон ҳаётга бир марта келади.Оллоҳим берган умрни чиройли ўтказайлик.Елкамиздаги шайтоннинг нағмасига учмайлик.Ёмонлик қилгувчилар бир куни ўзлари тушуниб етишади қилган хатоликларинни.
Қор майин-майин ёғ