-გიყვარს? -არვიცი. -იცი. -არა მართლა არ
ვიცი. _იცი უბრალოდ არ გინდა აღიარო. -
რა სისულელეა. -შენ თვითონაც იცი რომ
არ არის სისულელე. უბრალოდ არ გინდა
შენ თავს გამოუტყდე ამაში. ყოველ
შემთხვევაში დღისით. -ღამე რა იცვლება?
-ის რომ რჩები სრულიად მარტო და
აცნობიერებ რომ "მის" გარეშე არაფერი
ხარ, რომ მის გარეშე წამითაც ვერ ძლებ.
გინდა რომ დაურეკო, ერთხელ კიდევ
გაიგო მისი ხმა... კრეფ მის ნომერს და
უცებ.. თავმოყვარეობა იღვიძებს შენში და
შლი ისევ. მაგრამ ბოლოს თავმოყვარეობას
ივიწყებ მაგრამ ბოლომდე არა. სხვა
ნომრიდან ურეკავ რომ მშვიდად დაიძინო.
მაგრამ არა, მისი ხმა არ გამშვიდებს,
პირიქით გაფორიაქებს და მთელი ღამის
განმავლობაში დაძინების საშუალებას არ
გაძლევს. -დავუშვათ მართალი ხარ.. მაშინ
რატომ არ ვნახ
ცხოვრებამ ალბათ ტანჯვისთვის გამაჩინა პატარა სიყვარულიც კი არ შემარჩინა წამართვა ის რაც ყველას აბადია, შეცდომა მხოლოდ მე, მე არ მაპატია. ტკივილმა ბევრჯერ მწარედ ამატირა, რამდენჯერ ბრაზმა ძლიერ ამაყვირა, ზოგჯერ დარდი რომ ძალასმართმევდა, ალბათ სხვა ამას ვერც კი ამჩნევდა... ცუდად მექცეოდნენ არავინ ნანობდა, სულ ამასამბობდნენ მერე რა? რა მოხდა? ვის ადარდებდა ჩემი ტკივილი?! ყველას ეფინა სახეზე ღიმილი. რამდენჯერ თავი მიგრძვნია მარტოდ, ვერავინ რომ ვერ მოვნახე სანდო ტკივილს უხმოდ და ჩუმად ვიტანდი და რასაც ვგრძნობდი გულში ვიკლავდი ვღელავდი მაგრამ ვინ მამშვიდებდა? დარდიანს ყველა თავს მარიდებდა, დარდი ჩემს თვალზე ცრემლებს ბადებდა, მაგრამ არავის სურდა გაგება... გული რომ სათქმელს ვეგარიტევდა მინდოდა თქმა დ
უშენოდ ვტირივარ
იცი მე ხანდახან უშენოდ ვტირივარ,
კაცი ვარ ვალია სისუსტე დავმალო,
მაგრამ ეს ტკივილი ისეთი დიდია
ხშირ-ხშირად მიხდება ცრემლებიც დავღვარო.
მინდა რომ წარსულთან კავშირი გავწყვიტო,
ყველა იმ წუთებთან შენს თავს რომ მახსენებს,
აღარ ხარ...გონება მინდება განვტვირთო,
გულს მაინც ჯიუტი სევდა არ ასვენებს.
ცუდად ვარ,ვერ ავხსნი რა ჭია შემიჩნდა,
ყოვედღე რაღაცას ვეძებ და არ ვიცი
შენ გეძებ?არ ვიცი ვინ მინდა,რა მინდა,
დამარხულ სიყვარულს რაღაზე განვიცდი.
რისთვის ვარ იუდას შოლტებით ნაცემი,
უღონო სნეული ცოტაც და მოვკვდები,
ჩემს ბედს თუ გაცხრელენ უძირო საცრებით,
სამოთხის მძებნელი ქვესკნელში მოვხვდები.
ყოველდღე დაგეძებ დაცვარულ თვალებით
და ღამეგათეულს დამღლიან ეჭვები,
დარჩენილ სიცოცხლეს გავივლი წამ