Цэркаўка.
У карагодзе акацый і клёнаў,
Парна з суседкаю - стройнай бярозкай -
Высіцца годна ў кароне зялёнай
Цэркаўка даўняя гонарам вёскі.
Сінню нябёсаў - сцены драўляныя
Пад срэбра-шэрым дахам-прычоскай.
Ў будні і святы гожа прыбраная
Цэркаўка ладная - модніца вёскі.
Вынесла годна віхуры паганыя,
Набрыдзь чужацкую сілаю Боскай
Неапаганеная, нечапаная,
Цэркаўка мужная нашае вёскі.
Часам і бедамі загартаваная,
Сотні адмерала зімаў і вёснаў.
Нам - ты матуляю самаахвярнаю
Цэркаўка сціплай палескае вёскі.
Благаслаўляе ўсіх Тройца святая
Мудра-разважлівым поглядам Боскім.
І немаўляці прыход прывітае
Цэркаўка нашая - хросная вёскі.
Калі ж растання часіна прыходзіць,
Стрэне паглядам с