Հեռագիրը
Երեսուն տարիների քար լռությունից հետո գյուղը հեռագիր է ստանում Ուկրաի-նայի Խարկով քաղաքից … Այն հասցեագրված է Նիկոլայ Յավրյանին : Հեռագրողը Յուրա Յավրյանն է : Ազգանունը հարազատ է … Իսկ Յուրան՝ անծանոթ անուն :
Հեռագրում նշված է . - <<Ինձ դիմավոր եք Զագամ կայարանում: Ձեր Յուրա >>:
Յավրյանների տանը տարակուսանք է : Նրանց ավագ որդին՝ Յոլչին 1941թվին յոթանասունչորս քյամանդարցիների հետ մեկնեց ռազմաճակատ : Ռազմաճակատից մի քանի նամակ ստացան ու խզվեց կապը … Երեսուն տարիների հեռվից հեռագիր… Ինձ դիմավոր եք … Ձեր Յուրա :
Մարգարիտ նանն իր երեխաների ու հարազատ – բարեկամների հետ աչքը ճամփի
ՄԻ ԱՍՏՂ ԷԼ ԸՆԿԱՎ
2022 թ. սեպտեմբերյան եռօրյա պատերազմում
հերոսաբար զոհված Վահան Հակոբյանի հիշատակին
Ծաղիկների բույրից ու աշնան հմայքից գերված կանգնել ես դիրքում,ինքնաձիգը ձեռքիդ… Վերևում աստղազարդ երկինքն է կապու՜յտ-կապու՜յտ,իսկ հեռու՜-հեռվում կարոտով շաղախված,Գարդմանա կորած մի տուն:
Աչքերդ փակ.ու՞ր ես գնում,ո՞վ է քեզ կանչում… Բալիկներդ մանկահասակ կանչում են,-Հետ արի հայրի՜կ… Գնում ես աչքերդ փակ… Գարդմանա թոռ,իմ խաժաչ Վահան:
Հեռու՜-հեռու Գարդմանա աշխարհում մի աստղ էլ ընկավ,մի աղբյուր էլ իր լացը լացեց ու առվի եզրին խոնարհված ուռենին շանթահար չորացավ:
ՉԷՐ ՀԱՍՑՐԵԼ…
Չէր հասցրել ցամաքեր արցունքները հայ զինվորի մոր աչքերի… Զինվորս չէր հասցրել ոտքերի փոշին թափ տալ… Հայրենիքը կանչեց կրկին,որ կռվի անգութ ոսոխի դեմ:
Չլինես առաջվա նման միամիտ ու չգնաս զինադադարի զինվորս,թեկուզ տառապանքի գնով,դու ջարդիր նրան իր որջում… Որ արցունքներից հավետ չորանան աչքերը հայոց մայրերի:
27-10-2020թ.