ყველაფერი იცვლება მამა...
შენდამი მონატრებაც კი...: (
უფრო ძლიერ მენატრები...
მენატრები ტკივილამდე...: (
თითქოს შიგნიდან მტკივა რაღაც...
მტკივა უშენობა...და ეს ყველაფერი უსასრულოდ...
უშენოდ მოვა გაზაფხულიც,მაგრამ არა ისეთი თბილი როგორც ყოველთვის...
უშენოდ ზაფხულიც კი ცივი იქნება...
მე არ ვწერ ამ სიტყვებს… ეს სულიდან გადმობეჭდილი სიმართლეა,რომელიც სამწუხაროდ რეალობაა და არ შემიძლია მას გავექცე...
ეს ტკივილის რომელიც სულს აწუხებს...
ვფიქრობ და მინდა გაგიხსენო თუმცა გახსენება არარის საკმარისი მინდა გხედავდე და კვლავ ვიგრძნო მამის სითბო...
მჭრდები...!
ისე მჭირდები როგორც არასდროს...
როგორც ხეს წყალი,ვარსკვლავს ცა რომ იბრწყინოს გამუდმებით...
შენზე ფიქრით იწყება დღე და ბოლოს უკვე ღამეს ვაბარებ ფი