Даўно прайшлі гадочкі тыя,
Калі былі мы маладыя.
Калі ўночы мы не спалі,
А толькі ў клубе танцавалі.
Даўно прайшлі гадочкі тыя,
Як дзеці ў нас былі малыя.
Тады таксама мы не спалі,
Сыноў, дачушак гадавалі.
Гады бягуць, лятуць, мінаюць,
Ужо ўнукі падрастаюць.
Жыццё ідзе, а мы старэем,
Гадоў спыніць мы не ўмеем.
І па-ранейшаму ўночы
Мы спаць не можам...
Ці не хочам?
Бо сэрца наша трапяткое
Ізноў не знае супакою
Па прыстарэлых маці- бацьку,
Што захварэюць так знянацку.
Дзяцей дарослых выглядаем,
Унукаў любых даглядаем.
Даўно прайшлі гадочкі тыя,
Калі былі мы маладыя.
А нашы сэрцы ўсё трымцяць...
І нашы вочы ўсё не спяць...