Было ў мяне вясковае дзяцінства,
Вясковыя канікулы былі.
Люблю ўсім сэрцам гэтыя мясціны,
Дзе з працай хутка праляталі дні.
Мяне будзіў спеў пеўня летнім ранкам,
Або я чула: дзед кляпаў касу.
І мы хутчэй выскоквалі на ганак,
А тут бабуля: «Малако нясу!»
Знаёма бураковае мне поле,
Куды з матыкамі праз вёску йшлі.
Хоць хныкалі, што цяжкая ў нас доля,
А ведалі: праполак будзе тры!
Мы ведалі: паспелі ўжо чарніцы,
А гэта значыць: трэба іх збіраць.
Насілі ад калодзежа вадзіцу,
Стараліся бацькам дапамагаць.
Кароў таксама пасвіць памагалі,
Варочаць сена і стагі рабіць.
Цяпер мы ўсе даўно павырасталі,
А гэтага дзяцінства не забыць!!!
Хапала часу пасядзець на лаўцы,
Пажартаваць ды песні паспяваць,
Сха