Кандай болсом бактылуулука жетем деген ой менин башымды ээлеп келет.Кудайдан күндө тилек кылам адам баласына берген бактыңдан мага дагы берчи дейм. Аллахымдын берчү жакшылыктары көп мен басып туруп үмүтүмдү үзбөй жашап келем. Бактылуу болгом бирок ал бактым көпкө созулган жок ошол күндөрдү көз алдыман күндө өткөрөм .Өзүмдү алаксытып унутайын дейм бирок мен үчүн ошол көз ирмемди унутуу кыйын. Ошол бактылуу болгон күндөрүмдү эстеген сайын көзүмдөн жаш куйулат. Ушинтип кыйналып жүргөнүмдү билген адам бар болду бекен элдин көзүнчө санаасы жоктой болуп жүрө берем. Мына азыр дагы жалгыз бөлмөнүн бир буручунда байкуш болуп олтурам. Сырымды айтып бугумду чыгарганга адам жок. Менин башыма келген жалг
Карангы түндүн артында агарып жарык болуп чыккан күн бар дешет .Ошол күндү күтүп келе жатканыма 8 ай болду. Жүрөгүм дагы эле ооруйт кудайдан тиленем бирок сабырсыздыгыман чыдамым кетип шашып келем. Аллам баарыбызга тен карайт жакшылыктын келе турган күнү бар ошо күндөн баарыбызды алыстатпасын оомийин.