Ҳикоя.
Муаллиф: Зейл Лейла Мустафасайяр.
Авазнинг дарди ичида.Опасининг уйига боролмайди.Жияни тоға деб ҳурматини қилса,виждони қийналади.Азоб!Бировга айтолмайди.Азоб!Азоб....
**
Машинанинг олд ойнасида акси кўриниб турган қизга ора сира кўз ташлаб бемаъни-бамаъни, хуллас оғзига келганини валақлаб келаяпти боятдан бери. Қиз ҳам ундан қолишмайди. Ўзига, тўғрироғи ҳуснига ишонади у.
-Қорним очиб кетди. Бирон нима об бермасангиз ҳам йўл бўйидаги кафеларда тўхтатинг! Ўзимни ҳам Сизни ҳам ўзим меҳмон қиламан Аваз акажон.
Қизнинг бу пичинги унчалик кулгили бўлмасада, кесатиқ ва маккоралик иси келиб турган бўлсада барибир кулди. Ҳали эндигина ўн еттидан ўтган бу қиз билан танишуви ҳам қаҳвахонадан бошланган.Чиройли қиз жувонни кўрса эсини йўқотиб қўядиган Аваз қаҳвахонанинг бурчагидаги столда бир ўзи журнал варақлаб овқатланаётган қизни қизиқсиниб кузатди.Товба,телефонини столга қўйиб қўйган.Журнал варақлаяпти.Ҳозирги ёшларда деярли учрамайдиган ҳолат.Атайлаб унга "қўшни"бўлиб ўтириб олди ўшанда.
-Ҳай қиз! Қаердан олдинг бу журнолни?-атайлаб журнал сўзини бузиб талаффуз қилди Аваз. Қизнинг ҳайронликдан бироз олайган кўзларига жиддий қараб,унинг жавобини кутмай навбатдаги саволни берди:
-Номи нима?
-Журналдаям ном бўладими? Журнал аталади бирор бир ном билан! Журналим" Лиза"! Иби товбаааа...
Қиз нозланиб лабини бурди. Жимитдек қиздан бунақа менсимай ва яна боз устига сен нодон экансанку қабилида берилган саволдан анграйиб қолган Авазга қараб қиз кулиб юборди. Ва ўша куни Юлдуз уни тузоғига илиндими,у Юлдузни тузоғигами Худога аён бўлмаса,унга ноаён.Ҳатто бир марта ҳам Авазнинг хаёлига бу қиз қанақа эрга тегаркин деган савол ҳам келмади.Юлдуз эса вақти соати келиб эрга тегишини,яна бой-бадавлат оилага келин бўлишини,тўйи эса Бухоронинг энг номдор тўйхонаси"ПАРИЗОД"да ўтишини айтиб мақтаниб қўярди.Аваз эса парво ҳам қилмасди унинг гапларига.У ўрганиб кетган.Қўлидан ўтган неча неча гўзал жувонлар,қизлар,аёлларнинг кўнгли уни заррача қизиқтирмаган.Унга кўнгилхушлик ёқарди,унинг даврасидаги аёлларга унинг қимматбаҳо совғалари ва жарақ жарақ пуллари.Ҳеч қайсисини эслаб қолмайди Аваз.Баъзиларини эса ҳатто исмини ҳам сўрамасди.Ҳаммаси у учун битта ном билан аталарди:Асалча!Асалчалар билан муҳаббат эса энг кўпи бир ҳафта давом этарди.Фақат онда сонда хотирасидан бир гўзал сиймо қалқиб чиқарди.Робия!Аслида Бухоро нима, бутун Ўзбекистонда, балким Осиёда Робиядек гўзал қиз йўқ эди. Аваз уни эсламасликка ҳаракат қиларди.Робияни эслашдан қўрқарди у.Қулоқлари остида унинг чинқиргани,сўнг зорланиб йиғлагани акс садо бериб турарди анча пайт уни эсласа.Шунинг учун тезда хаёлларидан уни қувишга ҳаракат қиларди доим...
Юлдузнинг ёшлигими,ўзигача бошқа эркак қўли тегмагани ва бокиралигими ҳар тугул бир ойдан ошиқроқ муносабатлари давом этяпти.Шу бир ой мобайнида Юлдуз Авазга чет эл ётоқ гарнитури ва меҳмонхона мебели олдирди.Бўйнига тилла занжир,қўлига тилла соат ва маиший техника жиҳозлари ҳам совға қилди унга Аваз.
-Сиз бутун Ўзбекистон бозорларига мол олиб кираётган бизнесменсиз.Менинг дадам эса ногирон.Онам оддий ўқитувчи.Мен бўлсам ҳамма қизлардек қимматбаҳо сеплар билан турмушга чиқишни хоҳлайман.
Аваз муштдек қизнинг айёрлиги ва ичидан пишганлигига қойил қолардию,лекин ҳеч қачон шу матаҳлар учун менинг тўшагимга ётишинг шартмиди демасди.Еел, савоб учун сенга шуларни олиб бераман деб айтишку хаёлига ҳам келмасди.Ҳозир ҳам унинг кесатиқ ва пичингига усталик биланҳқўшилган макри учун кулди.
-Сан борку Юлдуз, сан балосан! Майли, буюртмани сан қил, ўзимни меҳмон ҳис қилай. Тўловга келганда сан меҳмондай ўзингни ҳис қил.
Официант йигит Юлдузнинг барча амрларини сўзсиз бажариб столни бир пасда шоҳона қилиб безатди.Қимматбаҳо чет эл виносини очиб бокалга маҳоратини кўз кўз қилиб бир қўлини орқасига қилиб виқор билан қуйиб узатди.
-Аваз ака,тўйимга мана шу винодан ҳам совға қилинг-ичига кирган винонинг таъсиридан кўзлари сузилиб эшилди Юлдуз.
-Арзимас нарса эканку.Бир яшик етадими?
-Сизга арзимасда акешжон!Борда бор шу арзимасга пул. Мана одамлар иккитагина сомса **** ўтиришибти.
Юлдуз дереза ёнидаги столга билдирмай имо қилди.Кўз қири билан столга қараган Аваз қалқиб кетди.У ерда...У ерда Робия ўтирарди.Паридек чиройи барқ уриб ўша Робия ўтирарди.Унга рўпарама рўпара эри ўтирар,иштаҳа билан сомса ерди.Робия эса уни кўрган экан.Маъюс тикилиб турган кўзларга қараш учун куч керак эди.Аваз кўзларини олиб қочди.Ухлаб ётган виждони бир тўлғаниб қўйди.
На бир қултум чой ичолмай,на бир бўлак нон ютолмай тошдек қотиб турган маҳали ёнидан оқсоқланиб Робия ўтди.Кўз кўзга тушди.Қуюқ қайрилма киприкларга тўкилай деб турган ёш тўла Робиянинг кўзлари Авазнинг виждон азоби акс этган кўзларига бир сония тушган бўлсада Аваз товонигача музлагандай бўлди.Қулоқлари остида қарғиш эмас,гўёки ҳукм ўқилгандай Робиянинг овози янгради:
Сизни ҳар кўрганим азоб!Эслаш азоб!Сизни ҳам худойим азобга маҳкум қилсин илоҳим!Мендек дардингиз ичингизда қолсин!
Робия...Қўшни қиз Робия...У жуда жуда гўзал эди.Шу гўзаллигига номутаносиб,туғма ногирон эди бу парирўй.Камбағалгина оиланинг қизи бўлган Робияга уйланмоқчи бўлган йигитларнинг ота-оналари томонидан шу икки сабаб туфайли монелик бўларди.Робия ота онасига ягона фарзанд.
Энди туғма нуқсони бор, боз устига камхаржроқ бўлгач шунга яраша куёв топила қолди. Узоқроқ тумандан бўлган куёв бўлмиш Истамжон сохти сумбати бинойидеккина бўлсада бола табиат, ўта содда ва камсуқум, юввош йигит эди. Истамжон ҳам худди шундай камхарж, яна беш ўғли бирин кетин бўй етиб келаётган оила ўғли бўлгани учун ичкуёв бўлиб келди. Икки ёрти бир бутун, бинойидеккина оила бўлишди. Робиянинг отаси Чори ака Авазнинг отаси, тадбиркор ва бадавлат қўшниси Ашур акадан куёвига иш сўраб чиқди. Одамохун, ҳалол Чори акани Ашур ака иззат икром билан қаршилади.
-Куёвингиз томорқа ва ҳовлига, Роби янгасига ёрдамлашиб юраверсин. Хафа қилиб қўймайман. Роби ҳам ўз қизимдай-деди Ашур ака.
Шу кундан бошлаб Робия ва Истамжон Авазларнинг хонадонида хизмат қила бошлашди.Ўшанда... Ўша куни...
Аваз ўртоқлари билан роса маишат қилиб саҳарга яқин уйга келганди. Кун пешиндан оғиб, намоздигарга яқинлашган маҳал уйқудан боши хумдай шишиб уйғонди. Бир тегирмон сувни симиргудек ичи ёниб, сувжўмракни бураб оғзини босди. Чанқоғи босилиб бошини кўтарганда қаршисида Робия турарди. Бошида ҳаворанг ҳарир дурра, ҳаворанг осмон сатҳи узраҳ майда ғунчалар сочиб юборилгандек нафис ҳарир кўйлак лозимда Авазнинг қаршисида эртаклардаги парирўй турарди.
-Совуқ чой... ичасизми? Янгам ва келинмулло шаҳарга кетишувди. Истам акамни ҳам олиб кетишди, бозорда ишлари бормишми... Сумкаларни кўтаришасиз деб. Сиз уйғонсангиз чойми, овқатми сўрасангиз тайёрлаб беришимни тайинладилар.
-Бўлди, бўлди... Бўлди Роби, бидиллама кўп-у билан болаликда бирга ўйнаб ўсишгани учун тап тортмай сенсиради Аваз.-Битта муздак айрон қилиб берсанг бўлди.
Косадаги айронни бир сипқорганда яримдан пастлатган Аваз кўз қири билан Робияга яна бош оёқ назар солди.
-Роби-сўз қотди Аваз.-Сенга ўзим уйланмоқчийдим. Гўзаллигинг учун. Ану анқовга Чори ака сени берди қўйди.
Робия дув қизариб кетди. Шаҳло кўзлари катта катта очилиб, киприклари пирпиради. Индамай ортига бурилиб ошхонага кириб кетди. Унинг индамаганини Аваз бошқача тушунди. Робия ортидан келиб кутилмаганда унга ташланган Авазнинг оғирлгини кўтаролмай ўзини ўнглаёлмай йиқилиб тушди. Авазнинг эса қулоғига на Робиянинг зору таваллоси,на йиғиси кирмасди.
Қалтироқ қўллари билан рўмолини тушган еридан олиб Робия Авазга маъюс тикилиб қолди.
-Шу эканда Аваз ака...Мен на бировга шикоят қила оламан,на бошқалардек зўравонлик қила оламан.Сабаби шикоят қилишим ўзимни шарманда қилишим деган гап.Ўша сиз учун анқов бўлган Истам ака менинг ҳалолим ва унинг боладек феъли бўлгани билан орияти осмон.Урмайди,сўкмайди,шунчаки бурилиб чиқади кетади.Сизга ҳам бир сўз деёлмайди,негаки кучи етмайди.Бу гап ичимда қолади.Сизга...Сизга эса Аллоҳ кифоя қилсин.Худога солдим....
Шу сўзларни айтиб Робия йиғлай йиғлай чиқиб кетди. Қайтиб Робия Авазларнинг хонадонига чиқмади.Истамжон ишга чиқаверганидан бу гаплардан бехабарлиги аён эди.
-Истамжон,Робия уч кундан бери ишга чиқмайди.Тинчликми?-онасининг саволи Истамжонга берилган бўлса ҳам Авазнинг юраги қалқиб кетди.
-Билмасам,мазаси йўқми...На тузук қуруқ гапиради,на дардини айтади.Туз тотмади уч кундан бери.Ану...бугун бироз пул берсангиз дўхтирга олиб борардим-ўнғайсизланиб жавоб берди Истамжон.
-Аваз!Мошинангни олиб чиқ.Робияни дўхтирга ўзим олиб бораман-онасининг буйруғи уни тамоман эсанкиратиб қўйди.Истамжонни ҳам машинага солиб Робияларнинг уйигача келишгунча Аваз юраги ҳапқириб келди.Виждон азобими,ёки Робияни кўргиси келаётгандими,икки ҳис қоришиғимиди,тушунарсиз бир ғашлик ва интиқлик,сабрсизлик ва юзлашишдан ҳайиқиш билан онаси Робияни уйдан олиб чиққунча дарвозадан кўз узмади.Истамжоннинг Робия кечалари алаҳсираб йиғлаши,онасига нуқсонидан биринчи марта дили оғригани ҳаққида гапираётгани қулоғига кириб турсада,унга бир оғиз на далда,на жавоб беролмай мум тишлаб ўтираверди.Ниҳоят дарвозадан Робия ва онаси чиқиб келишди.Онаси Робияни ўзига эътибор бермасликда,дўхтирга бориши шартлиги ҳаққида уқтириб,бироз ранжиган оҳангда койиб келаётганидан ҳоли жонига қўймай, мажбурлаб олиб чиқаётганини билиш
мумкин эди. Токи касалхонага боргунча олд ўриндиқда ўтирган онаси Робияга уни ўз қизидек кўришини таъкидлаб, тортинмасликни,ҳар муаммо ва қийинчиликда ўзи ёрдам қилишини айтиб бораркан Аваз ойнадан Робияни кузатарди. Юзида уят ва дард, иложсизлик ва хижолат мужассам бўлиб бошини эгиб ўтирарди у. Йиғидан шишиб, қизариб кетган кўзларибир сонияга ойнага, Авазнинг кўзига тушдию,қайтиб қарамади.Робия текширувлардан,ҳакимлар кўригидан ўтгач, таҳлил натижалари ва ҳакимлар хулосасини кутиб онаси ва Истамжон ичкарида қолишди.Робия кўнгли беҳузур бўлиб йўлакка чиқди.Аваз ўтирган жойидан сапчиб туриб унинг олдига келди.
-Роби...Яхшимисан Роби?Мани кечир Роби...Билмадим нима жин уриб...
-Гапирманг!-Робиянинг ғазаб билан айтган гапидан Авазни гапи оғзида қолди.-Сизни жин ургани йўқ эди.Сиз...Сиз бойвачча мени,камбағалнинг қизини,уйингиз хизматкорини зўрлаб,бизни оёқ ости қилиш,хўрлаш мумкин деб ҳисоблашингизни ошкор қилдингиз.Мени бир умр эримнинг кўзига азоб билан қарашга маҳкум қилдингиз.Худодан қайтсин...
Шундай дея Робия ҳолсиз дереза рахига суянди.
Истамжон оғзи қулоғида илжайиб чиқиб келди.
-Муборак бўлсин Роби қизим.Кўпайишиб қоласизлар насиб бўлса.
Онасининг бу гапидан Аваз тахтадек қотиб қолди.Демак у ҳомиладор аёлни зўрлабтида?Кўз олдидан болалик пайтлари,Робия билан ўйнаб юрган беғубор чоғлари ўтди.Қачон,қачон у қўшнисига,болалиги бирга ўтган қизга ёмон кўз билан қарайдиган махлуққа,виждонсизга айланди?
Орадан бироз ўтиб Истамжон ҳам бошқа иш топганини ва узрини айтиб кетди.
Робиянинг боласи ўлик туғилди.Кўп руҳий сиқилиш ва асаб зўриқишидан дейишди.Аваз ўз ҳаётига шўнғиб аста секин бу воқеъани эсидан ҳам чиқарди.Баъзи баъзида эсига тушганда юраги бир ғижимлаб қўярдию,яна унутилиб кетарди. Ора сирада кўча куйда машинада ўтиб кетаётиб Робияни учратиб қолса икки жуфт кўз бир бирига бир зум тикилиб қоларди.Бири пушаймон ва узрли боқса бири изтироб ва мунг билан боқарди.Унинг қалби шунчалик пок ва самимийки ҳатто нафрат унга бегона деб ўйларди Аваз.
Ҳозир ҳам хаёлидан шу ўй ўтди. Робияга нигоҳлари қадалиб қолганини Юлдуз ҳам сезди. Унинг ўзи ҳам унинг ортидан қараб Авазга деди:
-Жуда ҳам гўзал аёл экан. Жуда ҳам. Нуқсони ҳам билинмайди ҳусни олдида....
-Турдик Юлдуз. Опамникига боришим керак ҳали. Опам ҳам жиянимни уйлантириш ҳаракатига тушиб қолган. Кетдикми?
******
Тўйхонанинг гуллар ва ҳарир мато билан безатилган пиллапоясидан келин куёв кўтарилиб келар экан опаси ва онаси Авазни уларни кутиб олиш учун олдинроққа чиқишга ундашди.
-Тоға етти падар ўрнида. Отаси йўқлигини билдирма жиянингни болам. Поччанг раҳматлининг руҳи шод бўлсин.
Аваз келишган, ҳавас қилса арзигулик куёвтўрани, жиянини қучоқлаб бағрига босди. Эгилиб таъзим қилаётган келинга қараб ранги оқариб кетди. Келин ҳам бир саросималандию, тезда ўзини қўлга олди. Авазнинг қаршисида келин либосида Юлдуз турарди.
Тамом.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев