Գուցե կյանքս ճիշտ չեմ ապրում, վերջն է եկել, ո՞վ գիտի,
Մի՛ շտապիր պախարակել, գլխի գալիքն ո՞վ գիտի.
Երբ ջահել ենք, չենք հասկանում, որն է ճիշտը, ո՞վ գիտի,
Գուցե գինին մի բան ասի, փորձեմ, թեև ո՞վ գիտի:
Քանի տարբեր ճամփեք ունեմ, ճամփի վերջը ո՞վ գիտի,
Որով գնամ, որը թողնեմ, լավն ու վատը ո՞վ գիտի,
Երգիս մեջ եմ վիշտս խեղդում, սրտիս տաղերն ո՞վ գիտի,
Կողքից կյանքս հեշտ է թվում, հոգուս դարդերն ո՞վ գիտի:
Ինչի՞ համար աշխարհ եկա, կյանք ապրեցի, ո՞վ գիտի,
Մի՞թե ճիշտ է գինու թասում օրը վառել, ո՞վ գիտի.
Հարցեր ունեմ հազար տեսակ, պատասխաններն ո՞վ գիտի,
Տե՛ր իմ, տո՛ւր ինձ մի ապաստան, բախտի խաղերն ո՞վ գիտի:
26․09․2020 թ․
Վերջին, խաղաղ օրը, վերջին ծիծաղն ու ուրախությունը, որտեղ ուրախ էինք բոլորս, որտեղ ներկա էին բոլորը։
26․09․2020թ․
Վերջին անգամ լսվեց՝ալո Մամ․
Վերջի անգամ ասվեց սիրած աղջկան՝
հետ եմ գալու․․․
Տղերքը չեկան, ու այդպես էլ չլսվեց՝
-ալո մամ և լսում եմ բալես խոսքերը...
Ու ոչ սիրած աղջիկն այլևս լսեց․
Ես քեզ սիրում եմ՝
այդքան բաղձալի բառերը․
Փոխարենը ՝գլուխները կախ,արցունք աչքերին լուռ շշնջացին .
<<Կարոտում եմ քեզ իմ Զինվոր>>
Սա ոչ ներվելու է, ոչ մոռացվելու։
Ինչպես ասել է մի իմաստուն մարդ` - Տղամարդու լոգիկան ավելի ճիշտ է, իսկ կնոջինը` ավելի հետաքրքիր...
Վերջերս, մեզ արդեն հարազատ դարձած բրիտանացի գիտնականները եկել են մի նոր եզրակացության, ըստ որի կանացի լոգիկա գոյություն չունի... Ավելի ստուգ ոչ թե չունի, այլ այն գրեթե նույն է ինչ տղամարդկանցը... Չհավատալու ոչ մի հիմքեր չունենալով հայտնի գիտնականների բազմաթիվ դարակազմիկ բացահայտումներին, ասեմ որ նրանց մեծ մասը պարզվում է կանայք են...