თ ო ვ ლ ი ს. კ ა ც ი
( მოხრობა)
თავი 31
-------------------------------------
გიომ დათია ძმასავით მიიღო. დიდხანს იყო ძმის მხარს ჩახუტებული,არ უნდოდა დათიას მისი ცრემლიანი თვალები დაენახა, რადგან უკვე საკუთარი ემოციების გაკონტროლება უჭირდა.
--მართლა, როგორ მომნატრბიხართ ყველა, როგორ ვიცხოვრე თქვენს გარეშე,ცივსა და გაუსაძლის ქვეყნებში,სადაც მარტო სიკვდილს არ დაგიჭერს არავინ,სადაც არავის ახსოვხარ და არავის ედარდები. მოვდიოდი და ვფიქრობდი ვახსოვდი კიდევ ვინმეს და ვჭირდებოდი?ხანდახან ჩემს შვილიც შემპარვია ეჭვი,როცა მის მშვიდ სახეს შევცქეროდი და მიხაროდა,როგორ სითბოში და სიყვარულში უნდა ეცხოვრა ჩემს შვილს,რომ ასეთი თბილი
თ ო ვ ლ ი ს. კ ა ც ი
(მოხრობა)
თავი 30
-------------------------------
გიგა წავიდა. ნუცა ადგილს ვერ პოულობდა. ისეთი გრძნობა ჰქონდა ბიჭი , რაღაცს მალავდა თითქოს ნუცასგან დამოუკიდებლად,
რაღაცის გაკეთება სურდა.
--ნეტავ თუ მართლა მეგობართან წავიდა. ნუცას გაახსენდა,ერთხელ გიგამ ,როგორ დაუყენა ნუცას ტელეფონზე ლოკაცია,რადგან ნუცას არ ენერვიულა, როცა ის სახლში აგვიანებდა. გახარებულმა ტელეფონი ჩართო და გაუკვირდა. გიგა აეროპორტის გზაზე მიდიოდა.
--ნეტავ ,რა უნდა იქ რა დარჩა?
გაიფიქრა და მისდა უნებურად გასაღების მოსატანად წავიდა. ინსტიქტურად მოქმედებდა .სასწრაფოდ გადაიცვა და კიბეები ჩაირბინა ისე,რომ ლიფტსაც არ დალოდებია მანქანა გამოიყვანა დ
თ ო ვ ლ ი ს კ ა ც ი
( მოთხრობა)
თავი 29
-------------------------------------------
ნუცა აღელვებული და თანაც გაკვირვებული უყვებოდა მომხდარს გიგას. გიგა გურამის თავხედობამ შოკში ჩააგდო ,უკვირდა საიდან ჰქონდა ამხელა ამბიცია და თავხედობა ამ კაცს
--ის ფულს მოგვთხოვს და, რომ არ
გვექნება იერიშზე გადმოვა. მას ჰგონია ჩვენ იძულებულები ვიქნებით მოლაპარაკებაზე წავიდეთ და ამ დროს ამოქმედდება მისი გეგმის ბოლო და დამანგრეველი ნაწილი ,ის კლინიკის ნახევარ წილში შემოსვლისა მოგვთხოვს . მან უკვე იცის ვინ რა წილს ფლობს ამ კლინიკაში. ეს ნიშნავს კლინიკაში თავისი მოკავშირე ჰყავს.თუ ვიღაცას თავისი მახინაციებით უკვე გაურიგდა ,წილის დიდ ნაწილს ხელში ჩაიგდებს და ერთ პრო
Თ ო ვ ლ ი ს კ ა ც ი
(მოთხრობა)
თავი 28
გიგა აღელვებული მოუყვა გიოს მიმდინარე ამბებს. გიო მიხვდა ბიჭი
შეშინებული და აფორიაქებული იყო.
--ხომ გითხარი,თავიდანვე მივხვდი მაგას ,რომ დედა უნდოდა,მაგრამ ახლა მგონი კლინიკაც ნებავს.
--კი ნუცა უნდოდა და ნუცა ,პლიუს კლინიკა იყო. ვიცოდი ვიღაც ნაძირალა ,რომ იყო მაგრამ ამ დონის თუ იქნებოდა არ მეგონა. ე.ი. ომი უნდა,ჩვენ კი ომის მეტი, რა ვიცით .შენ ჰალტუხის ტარებას და თაიგულებით სიარულს ნუ მომთხოვ თორემ,ომს ,რა უნდა ისეთი კალიბრის,,გაუბიცა"ვთხლიშო სოფლის მეურნეობის და მრეწველობის აღდგენას საუკუნე დასჭირდეს .სახეს კი ვერასდროს დაიბრუნებს. ისეთი სერიოზულად თქვა გიომ ბიჭს სიცილი აუტყდა.უეცრად სიც
თ ო ვ ლ ი ს კ ა ც ი
(მოთხრობა)
თავი 27
--------------------------------------
ნუცა ძალიან გაბრაზდა გიოზე,ეწყინა,რადგან
ხვდებოდა ამ სიჯიუტის უკან გიოს წყენა და იმედის გაცრუება იდგა. წამოწვა და ფიქრებით თავის განვლილ გზას გადახედა.ახლა ამ უაზრო ცხოვრებამ გააბრაზა.
--რა მოვიგე და ვის რა დავუმტკიცე, ამ უაზრო ჭიდილით.მხოლოდ უაზროდ გაფრენილი წლები,რომელმაც გაუსაძლისი მარტოობა და სულის ტკივილი დამიტოვა. რა უნდა მექნა ჩემს ცხოვრებაში გიგა,რომ არ ყოფილიყო,ალბათ სულიერად ისე დავეცემოდი საკუთარ სახესაც დავკარგავდი. მიხვდა ჩემს სულიერ მდგომარეობას და შვილი მაჩუქა ფაქტიურად.ხომ შემეძლო ქეთია მყოლოდა ჩემთან ,ქეთია გამეზარდა. ვერ შევძელი.გიგაში მიტოვებ
თ ო ვ ლ ი ს. კ ა ც ი
( მოთხრობა)
თავი26
ნუცას და გიგას აეროპორტში დათა
უნდა დახვედროდა,მაგრამ გამოსულმა ძმის გვერდზე საოცრად ელეგანტური და ლამაზი კაცი, დაინახა ,რომელსაც საოცრად ლამაზი და მდიდრული ყვავილების თაიგული ეჭირა. გაუკვირდა და მოუთმენლობამ შეიპყრო და გიგას კითხვით სავსე თვალებით გადახედა. გიგამ მხრები აიჩეჩა და ნუცას გვერდში ამოუდგა.ნუცა დანხვდურებს მიუახლოვდა. კაცი ახლა უკვე ბევრის მთქმელი ლამაზი ღიმილით უღიმოდა. ნუცამ ძმას აკოცა და მამაკაცს ირონიული ღიმილით გაუღიმა.
--ჩვენმა ნუცამ ვერ მიცნო,მაგრამ ძველი ნაცნობობის ხათრით ვაპატიებთ და მოწიწებით ხელზეც ვეამბორებით. გაიღიმა კაცმა და ნუცას თაიგული მიაწოდა ,მისი ხელი ხელში აიღო და