“-Sen gücünü nerden alıyorsun?” dediler.
-Hiçlikten.' dedim.
Hiçliğin mertebesine ulaştım, gönül doygunluğuna. Kaybetme korkum yok, kimseyi kazanma çabam da. Yalnızlık huzura davet, sûkut ruhumda bir nihavent. Ne hırslarım oldu, ne bencil bir davranışım.
Böldüm yüreğimin sevgi kırıntılarını, eşit dağıttım. Haksızlık etmedim, edene de göz yummadım.
Şimdi oturuyorum sessizce hiçlik makamında..."
güzelSEVDİM