Предыдущая публикация
ОНАСИНИ согинган к,алблар учун....
Сарсон кунларимдан келсаму қайтиб,
Қувониб очсаму,эшигингизни,
Шу бўм-бўш хонада,нафасим қайтиб,
Сизни тополмасам.Онажон.Сизни!
Эшик ғичирлайди,нима дейди у?
Нега бу кўзгунинг совуқ, нигоҳи?
Бу ким?Деразалар сўзламайдику?
Бурчакда ўтирган кимнинг гуноҳи?
Онажон, к,аерга кетдингиз бевақт?
Елкамга мингандек забардаст қўрқув,
Ахир келишимни билиб ҳамма вақт,
Тандирдан нон узиб,кутардингизку?
Нега оёғимни тишлар тўшаклар?
Шифтлар пастладими,мен ўсдимми,ё?
Сукунат аёвсиз урар,калтаклар,
Унинг жим-житлигин бузганман гўё!
Она,қаердасиз?Етар,бўлдида.
Ёстиқдан исингиз келиб турибди.
Қаранг, набирангиз совуқ ҳовлида,
Йиғлаб,бувисини излаб юрибди.
- Нима дейман унга,Онажон айтинг?
Мунчоқ кўзларига қандай қарайман..
- "Адажон,бувимга қўнғироқ қилинг",
Деса рақамингиз, кимдан сўрайман?
Мен бир оз ухлайман,этим увишди.
Уйғотманг,илтимос, бирон сабабсиз.
Онам, меҳрибоним, ҳар доимгидек,
Авайлаб устимни ёпиб қўярсиз...
Следующая публикация
Нет комментариев