Երկու լուսան ոստիկան
Էշին տարան դատարան։
Աղվեսն,որպես դատավոր
Գահին բազմել էր խոժոռ։
-Ինչումն է մեղքը սրա,
Չթողեց ինքը զռա։
Խիստ հոգնած եմ ես այսօր,
Թնդաց աղվեսը դատավոր։
-Գցեք զնդանը դրան,
Դուռը փակեք պինդ վրան։
Գործը կազմեք հենց հիմա
Վաղը դատենք,անվկա։
Հաջորդ օրը նույն ժամին
Իշուն ատյանը բերին։
Նստած աղվեսն իր տեղում
Նրա գործն էր տնտղում։
Էշը որպես հանցապարտ
Վանդակում էր ցանկապատ։
Երկու լուսան ոստիկան,
Հսկում էին, խիստ նրան։
Իսկ տուժողը չարադեմ,
Գայլն էր նստած դեմառդեմ։
-խոսիր գայլ, իմ բարեկամ,
Դատենք էշին անզգամ։
Մեղքերն ասա դու նրա
Վերջը կտամ ես սրա։
-Իմ սահմանն էր անցել նա
Ոռնաց գայլը անխնա։
Խոտն էր ուտում իմ հանդի
ԵՒ զեռուն էր մի հանգի։
Թե խաբել են իրեն չար
Տվել են լոկ ժայռ ու քար։
Թե հողերը լավ բերրի,
Պուրակ,բացատ ու էրրի,
Գայլն ու առջն են տիրացել,
Թե առյուծն ու աղվեսը,
Խոսքերը մեկ են արել
Մեզ հիմարի տեղ դրել։
Փողով ծախել են նրանք,
Անտառ,բացատ ու պուրակ։
-Այդ ճիշտ է այ ավանակ։
Իշուն դարձավ աղվեսը,
-Չունեմ զռոցիտ հավեսը։
Պահանջում եմ լուռ մնաս,
ԵՒ խորհուրդս իմանաս։
Տարիքտ առած ծեր էշ էս,
Բայց անհաս ու տգետ էս։
Դու չգիտես,որ միշտ էլ
Մերն է անտառը եղել։
Որ զորն անզորին կերել է,
Ուժեղը միշտ էլ տիրել է։
Հեռու մտքերից մոլոր,
Այ ավանակ սևաոր։
Որպես էքստրեմիստ,քարոզիչ
ԵՒ քաղաքական մութ գործիչ,
Ես քեզ ,որպես մեղադրանք,
Տալիս եմ տաս տարվա կալանք։
Այդպես դատեցին իշուն,
Այդ անճարակ կենդանուն։
Որ փորձել էր դեմ ելնել,
Նոր կարգերից դժգոհել։
9.02.1995թ Մ Մանուկյան։
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев