მჯერა, რომ სიცოცხლეში მხოლოდ ერთხელ შეიძლება იპოვნო ადამიანი, რომელიც შენს ცხოვრებას ძირფესვიანად შეცვლის...
მას ეტყვი იმას, რაც ჯერ არავისთვის გითქვამს, ის კი გაითავისებს ყველაფერს და ისევ ენდომება, რომ უფრო და უფრო მეტი გაიგოს...
მას გაუზიარებ შენს იმედებს, ოცნებებს, რომლებიც არასოდეს ახდება, მიზნებს, რომლებიც წარსულს ჩაბარდა და იმედგაცრუებებს, რომელთაც ცხოვრებამ შეგახვედრა. როდესაც რაიმე კარგი მოხდება,მოუთმენლად დაელოდები წამს, როდესაც შეგეძლება მოუყვე ყველაფერი, რადგანაციცი, რომ იგი ყველაფერს გაიზიარებს და აღფრთოვანდება...
ის არასოდეს შეეხება მტკივნეულად შენს გრძნობებს და არ გაგრძნობინებს, რომ საკმარისად კარგი არ ხარ. იგი შეგავსებს და გაჩვენებს შენს თავს მთელი მისი განსაკუთრებულობითა დ
ნისლი როგორადაც არ უნდა იყოს დაბურული, მაინც ვერ სპობს გზის არსებობის ფაქტს! თუ ერთმანეთს ხელს ჩავჭიდებთ აუცილებლად გავიკვლევთ გზას ნებისმიერ ნისლში! თუ სიყვარულის თვალებით იხედება, ადამიანი არასოდეს არ არის მარტოსული!
ხელს ნუ ჩაიქნევ! ადამიანებს, ხშირად დაგვდევს ბედის დაცინვა, ეს ირონია,მეგზურივით აგვედევნება, წაქცეულები, გზად გამვლელებს ვებღაუჭებით- და ბოლოს ქვა კი...უფრო ხშირად...იმათგან გვხვდება!... ხელს ნუ ჩაიქნევ...თუ წაქცეულს ფეხი დაგადგეს, ეცადე მაინც...თავად შეძლო ფეხზე დადგომა, თორემ...სიბრალულს მათხოვარიც წუთით მიიღებს, ამ წუთის იქით...რომ აღარც კი გემახსოვრება! ხელს ნუ ჩაიქნევ...თუ სიკეთეც მტრად მოგიბრუნდა, მადლის სანაცვლოდ, თუ ბალღამი შემოგაჩეჩეს, გჯეროდეს!...სადღაც არის...ვიღაც, უფრო ძლიერი- აი, იმასთან არაფერი დაგეკარგება! ნუ ატირდები!...იმ იმედით, რომ ცრემლს მოგწმენდენ, ვიღაცა მოვა...და დაურგავს შენს სულს ყვავილებს... იმ ვიღაცასაც...თუ სისუსტე არ დაანახვე, გაგეცლება და...იმ ცრემლებზეც ცრემლ