Одам ва шайтон қиссаси
Жуда-жуда кадим замон
Юз бериб бир хатомиз,
Аршдан кетган Момо Хаво
Хамда Одам Атомиз.
Бизлар турган шу заминни
Улар макон этганлар,
Ов килганлар, ер чопганлар,
Экин-тикин экканлар.
Тонг отмасдан Одам Ато
Шошиб овга кетарди,
Момо эса чайласида
Отамизни кутарди.
Факатгина ўзин сизлаб,
Бошкаларни сенсираб,
Яшар эди кув Шайтон хам
Шу атрофда тентираб.
Гарчи унинг кавми йўкдир,
Йўкдир амма-холаси,
Бор эди бир арзандаси,
Ёлгизгина боласи.
Одам Ато тонгдан яна
Юмушига йўл олди,
Омад тилаб Момо Хаво
Чайлада ёлгиз колди.
Ўлтирарди, хеч кимса йўк
На ўнги, на сўлида,
Пайдо бўлди Шайтон бирдан
Болачаси кулида.
Салом берди куюк-куюк
Таъзим килди жилпа