Երբ չարաբաստիկ պատերազմը սկսվեց մայոր Թևանյանը իր ողջ անձնակազմով մեկնեց մարտի դաշտ, թեժ մարտերի ժամանակ զոհվում է իրենց հրամանատարը։Հրամանատարի զոհվելուց հետո զորամասի հրամանատար է նշանակվում մայոր Թևանյանը։Այդ ծանր ու պատասխանատու գործը իր ուսերին վերցնելով ամեն ինչ անում է որպեսզի հասնեն մեծ հաջողությունների։Մի քանի անգամ շրջափակման մեջ են ընկնում բայց կարողանում է զորքի մեծ մասին անվնաս դուրս հանել այդ ծանր վիճակից։Մայոր Թևանյանը վիրավորում ստանալուց հետո էլ չլքեց մարտի դաշտը, մենակ չթողեց իր զինվորին, հրաժարվեց հոսպիտալ գնալուց պատճառաբանելով թե էտքան զինվորների ընտանիքներին հետո ինչ պատասղան պետքա տամ։ Այրվածքներով ցավերի մեջ կռիվ տվեց մինչև վերջին րոպեները,բայց ցավոք հոկտեմբերի 8֊ին թեժ մարտերի ժամանակ անմահացավ հերոսի մահով Ջրականում(Ջաբրայիլ)։
Մայոր Թևանյանի հոգեհանգիստը տեղի է ունեցել Սիսիանի զինվորական պանթեոնում։Զոհվելուց մի քանի օր հետո Մայոր Թևանյանը հետմահու պարգևատրվում է
《Մարտական ծառայության 》 մեդալով։