Это не сложно – пить утренний кофе из самой красивой чашки в доме.
Это не сложно – здороваться с соседями.
Это не трудно – пожелать хорошего дня кассиру в магазине, где вы регулярно делаете покупки.
Это не трудно – сказать спасибо водителю маршрутки или такси, что довез вас.
Это не тяжело - кивнуть с благодарностью машине, что пропустила вас, даже на пешеходном переходе.
Это не тяжело – не мусорить на улице.
Это не страшно – придержать дверь, чтобы она не ударила идущего следом за вами.
Это не страшно – сказать: простите, если вы задели кого-то случайно.
Это легко – сделать комплимент сотруднице, если из всего, у нее красивые только ресницы.
Это легко – улыбнуться прохожему, если он даже без
Сен мени жонотконсуң ошондо эле,
Жаныңда бармын азыр жокмун дагы.
Ишеним өлгөн күнү кошо өлгөн бейм,
Сезимди таппай калдым ордундагы.
Көңүлдүн сыныктары көзгө кирип,
Калганы тепселенип жерде жатат.
Эмнеге эң жакыным деген жандар,
Эң жаман күнгө калган кезде сатат!
Чогулта албай жашап өзүмдү-өзүм,
Чачылып кеткен майда бөлүктөргө.
Адамга ажал келип өлгөн башка,
Кыянат азабынан өлүп көрбө....
Кадырсыз көздөрүмдүн жаштарында,
Деңиздин көлөмүндөй оордук жатат.
Жүргөнүм менен баарын унуткандай,
Жүрөгүм ооруп жатат, ооруп жатат.
Сен мени жоготконсуң ошондо эле,
Жаныңда сөлөкөтүм тек көрүнгөн.
Кечире албай жүрөм өткөндү азыр,
Кечирген күнү кетем мен өзүңдөн.
Гульниза Эргешов