Լ Ի Լ Ի Ա - Մ ՕՐՀՆԵԱԼ ԿԻՐԱԿԻ Սիրտս տրտմում է, ամպերը մթնում։ Այս ի՛նչ խաժա մուժ է, երկրիս ծանրանում։ Ազգս կտոր կտոր ուզում են վերցնել։ Դաժան առեղծվածը մեր ճամփան՝ փակել։ Մեր կյանքում նույնպես ամպեր են կուտակվել։ Կուտակվել՝ Աստծո լույսի ճամփան փակել։ Ու՛՛ր ես դու Փրկի՛չ, քո ոտքն ենք եկել։ Օգնիր մեզ, ու՛ժ տուր, երկիրս փրկե՛լ։ 11․05․2024թ․ Հեղ․ Լ Ի Լ Ի Ա - Մ Հրանուշ Ղազարյան
Լ Ի Լ Ի Ա - Մ Օ Ր Հ Ն Ե Ա Լ Կ Ի Ր Ա Կ Ի ԱՍՏՎԱԾ ՄԵՐ ՎԵՐՋԻՆ ՀՈՒՅՍԸ ՉԷ։ ԱՍՏՎԱԾ ՄԵՐ ՄԻԱԿ ՀՈՒՅՍՆ Է։ 03 Հունիս, 2023 թ. Հեղինակ՝ Լ Ի Լ Ի Ա - Մ Հրանուշ Ղազարյան Սուրբ երրորդություն եկեղեցի Երևան
Լ Ի Լ Ի Ա - Մ ՍԻՐՈՎ ՆՎԻՐՈՒՄ ԵՄ ՀՈՐՍ՝ ԳԵՂԱՄ ԻՎԱՆԻ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻՆ Այսօր Մայիսի 1- ին Հորս մահվան օրն է։ Այս օրը այլևս մեզ համար տոն չէ։ Ամեն տարի մայիսի մեկին հորս հետ անտառ էինք գնում․ գառ մորթում ու քեֆ անում հարազատներով: Բայց հերթական այդ օրը նա քեֆ անելու չէր գնում։ Գնում էր Ծաղկավանի Հախում գետի ափին գտնվող իր խաղողի այգին, գարնանային աշխատանքեր կատարելու: Այգու հարևանները պատմում են, որ երբ հայրս աշխատանքից հանգստանալիս այդ օրը հաց էր ուտում, հերթով հրավիրում էր իրենց, ասելով ....Եկե՛ք հաց ուտենք, աշխատանքին որ նայես, չի վերջանա: Է՜ աշխարհից