Бугун мынча тагдырыма капамын.
Бут дуйнонун тарткан ондуу азабын.
Бир будомук журогумду куйкалайт.
Бул нерсеге кандай айла табамын.
Билбейм неге арсар ондуу арышым.
Бардык нерсе салган ондуу далысын.
Багытынан адашкан бир немедей.
Басандаймын аздап улам сабырым.
Бийик эле ботондордон намысым.
Бирдей журуп озгорбогон калыбым.
Моюн толгоп кокурокту тоссом да.
Мен алдында алсыз экем тагдырдын.
Билбейм бугун,билбейм неге жашыдым.
Бир муздактык ээлеп алды жашыруун.
Биз туйбаган конулдорду бошоткон.
Бийлеп алды сезимдерди акырын.
Бирок дайым окунуунун артында.
Билем жаркып кун чачаарын жарыгын.
Жаркынбек Абдимажитов.