У малітве верных у Вялікую Пятніцу ёсць яшчэ адзін урывак, які мяне асабіста вельмі кранае. "Молімся за ўсіх, хто не верыць у Бога, каб у шчырасці сэрца ішлі за тым, што праўдзівае - і так знайшлі самога Бога". Я вельмі цаню праўду. Можа, таму што нарадзіўся ў краіне, дзе на кожным кроку топчуць праўду, ды так топчуць, што многія ўжо думаюць, што праўда нікому не патрэбная. А можа таму што заўсёды цягнуўся да ведаў, а веды маюць сэнс толькі тады, калі яны праўдзівыя. І я веру ў Бога. Перакананы, што існаванне Бога ёсць важнай часткай праўды пра свет. Апошнім часам я мала кажу і мала пішу пра Бога. Бо думаю, што я дрэнны прыклад верніка, і нікога мае словы не прыцягнуць да Бога. Таму цяпер
Сёння ўспамінаем тую ноч, калі Ісус па даносе здрадніка быў арыштаваны і правёў ноч у турме. На памяць пра зняволенне Ісуса ў гэты вечар святар пераносіць Найсвяцейшы Сакрамант у іншы табернакулюм, так званую "цямніцу". Памятайма ў гэтыя вечар і ноч пра тых нашых братоў і сясцёр, якія жылі і дзейнічалі па Хрыстовым вучэнні і якіх трымаюць цяпер у турмах Рэспублікі Беларусь. Пра Паўла Севярынца, Зьмітра Дашкевіча, Вольгу Залатар, Эдуарда Пальчыса, Аксану Ючкавіч, Яўгена Батуру, Сяргея Мельянца, ксяндза Генрыка Акалатовіча і іншых, хто ў гэтыя дні канечне ж, па-свойму ў турэмных умовах адзначаюць Пасхальны Трыдыум. Памятаем пра шматлікіх "хатніх хімікаў", якія пад пагрозай арышту не маюць пра