Քո անունը դնեմ Կարոտ
Սեղմեմ կրծքիս, չկշտանամ,
Այսքան հեռու և այսքան մոտ,
Առանց քեզ ես ո՞նց դիմանամ:
Տարոն՝ կարոտ, սեր ու կրակ,
Երկնից իջաց դու մանանա,
Իմ հույսերի անմար ճրագ,
Առանց քեզ ես ո՞նց դիմանամ….
Ո՞նց դիմանամ առանց Սիմ Սար,
Առանց Տավրոս ու Մեղրագետ,
Ման եմ եկել աշխարհն արար,
Չեմ փոխի քեզ աշխարհի հետ…