Предыдущая публикация
★☞АНДЕША КУН ВА ШУКР ГӮЙ☜★ Андешаи он неъмате кун, ки (ХУДОВАНД) <Ҷ,Ҷ> ба ту додааст.
Ва мебинӣ, ин неъмат аз болову чор сӯйи ту туро фарогир аст, хеле беҳисобу бешумор аст. "Агар неъмати (АЛЛОҲ) <Ҷ,Ҷ>- РО ба ҳисоб гирӣ, беҳисоб аст". (сураи Иброҳим ояти 34). Сиҳатӣ дар бадан, оромӣ дар ватан, хӯрокаву пӯшокаву нӯшокиҳо, обу ҳавои пок дунёи туст. Ва ту арзиши ин неъматҳои (ХУДОРО) наметавонӣ, ки комилан дарк кунӣ. Соҳиби ду чашму забону дасту пой ҳастӣ, оё ин неъмати (ХУДОВАНД) <Ҷ,Ҷ> нест? Оё ин мӯъҷиза нест, ки бо ду поят роҳ мегардӣ. Нафароне ҳастанд, ки роҳ гашта наметавонанд, пойҳои эшон бо сабабе бурида ва ё билкулл фалаҷ (шал) аст. Оё ҳақиқати маҳз нест, ки чашмонатро пӯшида хоб мекунй, тану баданат оромиш мегирад. Аммо одамоне ҳастанд, ки дарду алам аз чашми эшон хобро рабудааст. Шикамат аз таъоми болаззат сер аст, бо нӯшобаву лазизтарин нӯшокиҳо ташнагии хеш мешиканй, вале нафароне ҳастанд, шикамашон аз хӯрок серу ҷигари ташнаашон аз нӯшидан комёб намешавад. Андеша кун, ки гӯшҳои шунавоят кар нестанд, андеша кун, ки чашмҳои биноят кӯр нестанд, андеша кун, ки забони гӯёят гунгу лол нест. Пӯсти баданат аз бемориҳои ҳазаркунанда дур аст, ақли расои туро (ХУДОВАНД) <Ҷ,Ҷ> аз девонагй нигоҳ доштааст, оё ин неъмати бузурги (ХУДОВАНД) <Ҷ,Ҷ> нест? Оё мехоҳй, ки чашмҳои биноятро ба амсоли кӯҳи Уҳуди тиллой бифрӯшй? Оё розй ҳастӣ, ки гӯшҳои шунавоятро ба хонаву қасри боҳашамат иваз намоиву кар гардй? Оё мехоҳй, ки ду дасту поятро бурида дар ивазаш ҳамвазни ту зару тилло диҳанду ту бе дасту пой бошӣ? Ҳаргиз не! Албатта ту дар неъмати фаровон будан мехоҳӣ. Лекин лаззати ин офияту саломатиро намедонӣ ва шукри ин неъматҳоро пос намедорӣ. Ҳаёти ғамгине ба сар мебарӣ, дар фикри ҳар чизи набудаву дастнорас ғусса мехӯрй. Ҳар чизе, ки дастраси ту аст, шукр намегӯйй, ҳамеша беқарор астӣ. Ба андаке зарари молӣ сару калоба гум мекунӣ, намедонӣ, ки саратро ба кадом деворе кӯбӣ. Ҳол он ки (ХУДОВАНД) <Ҷ,Ҷ> калиди хушбахтиро ба дасти ту додааст. Яъне, тану ҷони солиму хотири ҷамъ дорӣ, ки болотар аз халтаҳои зару кушку қасрҳои боҳашамат аст. Пас бояд андеша намоӣ ва шукр гӯйӣ. Боре нек андеша кун, ки зани зебову ҳалим, фарзандони дӯстрӯяк, хонаву дар, ҷойи кори хубу дӯстони бовафо ва ватани тинҷу осуда дорӣ. Пас ин дунё комилан аз они туст. Азизи ман, ғамгин машав Ҷойи ғусса нест. Доимо дар фикр ва Зикри (АЛЛОҲИ) Мерубон бош! Ба дурустики (ХУДОВАНД)<Ҷ,Ҷ> Раҳиму меҳрубон аст ....
Следующая публикация
Комментарии 2