Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар🔥
Нихоят Гулшириннинг оёгидаги гипс олинадиган кун келди. Оёгини махкам кисиб турган кишандан халос булган аёлнинг кувончи чексиз. Тушакка мих-ланиб ётган кунларида "бир умр шу ахволда колиб кетсам нима булади?" деган вахима ораларди юрагига. Врач "олдинига култиктаёкда юришни урга-насиз, кейин узингиз юра бошлайсиз. Чопкиллаб кетганингизда бизни хам унутманг" деганида кувончдан кузла-ридан ёш чикиб кетди. Энди у яна юра олади! Яна болалари билан бирга кадам босади, уни согиниб колган хов-лида чопкиллаб хизмат килади. Энди хеч нарсадан нолимайди. Дунёда хеч нарса саломатликка тенг келмас экан.
Култиктаёкда битта-битта кадам таш-лаб юришни ургана бошлади. Оёклари яна ерни хис килганида ундан бахтиёр-рок одам йук эди. Энди култиктаёкда суяниб булса хам узи овкат тайёрлай олади, утириб, енгил кирларни ювади. Энг мухими-хеч кимга ортикча ташвиш булмайди. Аста-секин култиктаёкни бир четга куйиб, уй ичида узи хеч ким-нинг ёрдамсиз кадам ташлашни ургана бошлади. Эндигина атак-чечак килиш-ни урганаётган гудак сингари девор ушлаб бир-бир кадам босади, гавдаси-ни тутиб олиб, хеч нарсага таянмай юришга уринади. Аввалига курка-кур-ка кадам ташлаётган Гулширин бора-бора дадиллик билан юра бошлади. Биринчи марта хона ичида узи юргани-ни хеч ким курмади. Гулширин эса ку-вончини ким биландир булишгиси кела-рди. Шуни билгандай эри у турган хона томон кириб кела бошлади. Зохид те-лефонда ким биландир берилиб гапла-шаётгани учун каршисига кувонч билан чикаётган хотинини пайкамади. Шошиб ичкари хонага кириб кетди. Гулширин эрини хайрон колдириш учун унинг ор-тидан кадам ташлади. Аммо эшик ол-дига етганида такка тухтаб колди.
- Дустим, илтимос, менга Нозиманинг аник манзилини топиб беринг. Мен бо-ламни куришим керак. У бизнинг муха-ббатимиз меваси. Уларни шунчаки куй-иб юборолмайман.
Гулшириннинг бошига осмон кулаб тушгандек булди гуё. Куз олди корон-гилашиб, гандираклаб кетди. Демак, эри Нозимани хамон унутолмаган, уни топиш илинжида. Гулширин уртадаги муносабатларни тиклашга хар канча уринса хам Зохиднинг бефарклиги са-баби шу экан-да.
- Майли, дустим, кунгирогингизни кута-ман, - Зохид гапини тугатиб, ортига бу-рилди-ю Гулширинни курди. Унинг ран-ги докадек окариб кетганини куриб ха-мма гапни эшитганини англади. Узини оклашга суз тополмади.
- Мени тушун, углимни топишим керак. У менинг фарзандим, - дея олди зурга.
Гулширин жавоб бермади. Унинг бир дакика олдинги кувончидан асар хам колмаган, куз ёшлари юзини ювиб ту-шарди. Улар муносабатларини ойдин-лаштирмай туриб ховлида кий-чув ово-зи эшитилиб колди. Аёл кишининг "Вой- дод, ёрдам беринглар!" деган кичкири-ги, эркак кишининг "Улдираман сени!" деб бакиргани, Холида холанинг карга-нгани эшитилди. Зохид югуриб, Гулши-рин эса оксоклана оксоклана ховлига чикишди. Ёрдам сураб кичкираётган овсини Ирода экан. Кайниси Зафар унинг сочидан бураб тортар, "Фохиша, сен улишинг керак!"деб бакирар, Иро-данинг дуч келган жойига тепар, Холи-да хола эса бошини чангаллаганча "Шарманда булдик, хонадонимизни на- хсга ботириб юрган экан бу. Бошимизга келган балолар шунинг касридан экан" деб уввос соларди. Гулшириннинг юра-ги шувиллаб кетди. Кайниси Ироданинг килмишларини билиб колганга ухшайди
Зафар ошхонага кириб куй суядиган пичокни олиб чикиб, Ироданинг устига бостириб кела бошлади. Гулширин дах-шатга тушиб, узини кайниси томон отди унинг кулидаги пичокка тармашди: "Ундай килманг, укажон! Узингизни бо-синг". Зафарнинг кулидаги пичок оти-либ нарирокка бориб тушди. Кайниси Гулширинни бор кучи билан итариб юборди, у зарб билан деворга урилди. Якиндагина машина зарбидан азият че-ккан эмасми, суяклари зиркираб огри-ди, кузи тиниб кетди. Узига келиб улгу-рмасидан кайниси унинг устига бости-риб келди.
- Бу-ку, бир бузуки экан, сиз-чи?! Сиз уларга кушмачилик килдингизми? Уйи-мни сотдим деб алдаб, бу ифлосга бе-риб куйибсиз-да! Канча пул берди куш-мачилигингиз учун?
- Зафар, гапингни уйлаб гапир! - Зохид шахд билан келиб, укасини силтади. - Нима деяётганингни биласанми? Нима-лар буляпти узи?
- Хотинингиз кушмачилигини билмас-мидингиз, ака? - бир силтаниб, акаси-нинг кулидан чикди Зафар. Хотинингиз манави манжалаки билан тил бирикти-риб, кушмачилик килган. Уйини манави ифлоснинг уйнашига сотиб, пулини сиз-га келтириб берган. Хотинингиз бунинг ифлосликларини билган, лекин чурк эт-маган. Буларга кушмачилик килиб юр-ган. Хотинингиз кушмачи эканини би-ласизми, ака?
- Зафаржон уйлаб гапиринг. Хотинингизнинг ишларида мени нотуг-ри айблаяпсиз, - Гулширин туртиниб-суртиниб урнидан туришга уринди.
- Зафарнинг гаплари тугрими? -Зохид-нинг юзи кахрли тусга кирди. - У нега бундай деяпти?
- Зохид ака, уйни Ирода топган бир ки-шига сотгандим, бошкасини билмайман
Икковлари бирга ишларкан. Уйнинг пу-лини тийин-тийинигача сизга олиб ке-либ берганман.
- Вой-дод, бу кандай шармандалик булди?! -оёгига шапатилади Холида хо-ла. - Бир келиним бузук булса, иккинчи-си кушмачи булса. Бу кунларни курган-дан кура улиб куя колганим яхши эди.
Зафар яна Ироданинг сочига тармаш-ди. Гулширин ноурин айбланишига чи-даб туролмади, хунграб йиглаб юборди.
- Ойижон, нега бундай дейсиз? Айбим Зохид акамни камокдан олиб колиш учун уйни сотганимми?
- Миннат киляпсанми? - Зохиднинг юзи бугрикиб кетди. - Менинг тилимни ки-сик килмокчи булдингми? Шунинг учун кушмачилик килдингми хали?
- Зохид ака...- иложсизликдан инграб юборди Гулширин. - Нега асл нимада-лигини билмай бундай дейсиз? Мен у одамни факат бир мартагина курдим, холос. Ирода нималар килиб юрганини каердан билай?
- Ёлгон! Буларнинг тили бир! - кичкирди яна Зафар. - Хотинингиз касалхонада ётганида манави ифлос хар куни овси-нимнинг олдида эдим, унга карашар-дим дерди. Шуни ёлгонлигини била ту-риб хотинингиз бир огиз "ёлгон, менинг олдимга келмаган" демади.
- Кет уйимдан! - Гулширинга кахрли ти-килди Зохид. - Менга сендай хотин ке-ракмас!
Гулширин чайкалиб кетди, оёги ости-даги ер кучиб тушгандай булди гуё. Бир нркаснинг касрига колаётгани алам килди. Шу пайтгача хамма нохакликла-рга чидаб келди, аммо тухматга чидай олмайди. Кушмачи деган гапни эшитга-ндан кура улим афзал. Кий-чув борган сайин авжига чикди. Атрофни куни-кушнилар босди. Каердандир Иродани-нг акалари, уларнинг ортидан милиция машинаси етиб келди. Хеч нарсага ту-шунмаган уч бола куркканидан чирил-лаб йигларди. Талотуп ичида хеч ким Гулширин икки боласи билан дарвоза-дан чикиб кетганини пайкамади.
Шом коронгисида икки боласини эр-гаштириб чиккан Гулширин катта куча бошига чикиб, кай томонга юришни би-лмай гангиб колди. Узи тугилиб усган уйга бора олмайди. Дадасининг вафо-тидан кейин угай онаси "дадангиз ха-деб тушимга киряптилар, бу уйда ёлгиз яшасам жинни булиб коламан" деб хов-лини сотиб, онасиникига кучиб кетган. Кариндош-уруглар бир кун сигдирар, кейин барибир кетишга тугри келади. Хозир унинг биргина умида акасидан. Ёлгизгина акаси хаёт зарбаларидан узини каерга куйишни билмай колган синглисининг куксидан итармас.
Уйда булган жанжалдан каттик куркиб кетган болалар онасига мултираб тики-лишарди. Юраги хавотирга тула булса-да, Гулширин буни болаларига сездир-гиси келмади. "Юринглар, тогангникига борамиз" деди уларнинг кулидан ушлаб
Олдинда уларни яна кандай синовлар кутаётганини хеч ким билмасди.
💥СИНОВЛАРНИНГ ОХИРИ БОРМИ?
Акасиникига келганида атроф унинг кунгли каби зим-зиё эди. Бир муддат дарвоза олдида туриб колди.
Бемахалда келиши акасининг таажжу-бига, янгасининг ёктирмаслигига сабаб булишини билади. Чарчаб, кузлари юмилиб кетаётган кизига караб рахми келди. Ботинибгина дарвозани такил-латди.
- Гулширин, сенмисан? - дарвоза очган акаси кутганидек таажжубланди. - Бе-махалда нима килиб юрибсан?
- Мехмонга келдим, ака, -синик жилма-йди Гулширин. Мехмон кабул киласиз-ми? - коронгида унинг кузидаги ёш ку-ринмади.
- Кира колинглар, - шундагина акаси хамон остонада туришганини пайкади.
Акасининг ишораси билан киз жиян-лари бирпасда дастурхон тузашди, куш сутидан бошка хамма неъматлар тор-тилди. Аммо бирор нарса татиб куриш у ёкда турсин, хатто сув хам утмайди хо-зир Гулшириннинг томогидан. Болалари хам хеч нарса тотинишмади. Синглиси-нинг паришон ахволи, гамгин кузларига караб Умар унга яна нимадир булгани-ни англади. Кизларига айтиб, болаларга ётиш учун жой хозирлади. Янгаси истар истамас овкат тайёрлаш учун ошхогага кирганида Умар синглисига синовчан тикилди.
- Нима булди яна? Нега хомушсан?
Илгари пайт булганида Гулширин оила-сидаги кунгилхираликни яширган була-рди. Аммо хозир чидаб туролмади. Ел-
калари силкиниб-силкиниб булган во-кеани айтиб берди.
- Бу вокеада сенинг хам айбинг бор экан, - бош чайкади акаси. - Овсининг-нинг нотугри кадам босаётганини сез-ган экансан, бу тугрида кайнонангни огохлантиришинг керак эди.
- Ака, мен Ирода хиёнат килаётганини кузим билан куриб, кулим билан тутга-ним йук. Курук гумон билан бир оилани бузиб юбориш хеч гапмас. Кайнонам кандай вахимачи аёл эканини билмай-сиз. Бугун хам гапнинг охирига етмай мени кушмачига чикарди.
- Мен узим Зохид билан гаплашаман, унга хаммасини тушунтираман.
- Керакмас, ака, - Гулширин алам билан бош чайкади. - Шу пайтгача камситиш-лару хиёнатларига чидаб келдим. Оиламни саклаб колиш учун куп нарса-ларга куз юмдим. Лекин эрим уша аёл-ни унутмаган экан. Уни излаётганини бугун билиб колдим. Мени умуман ало-кам булмаган ишда айблади-ю, узининг килмишларини эсламади хам. Мен энди у уйга кайтиб бормайман.
- Майли, тинчлан. То вазиятга аниклик киритмагунимизча дадам сенга совга килган уйда яшаб турасан. Рузгорингга узим карашиб тураман.
- Ака, уйни сотиб, пулини эримга берга-нман, - йиглаб юборди Гулширин. - Бо-радиган жойим йук. Сизникига панох излаб келдим.
Умарнинг ранги кув учди. У бундай бу-лишини кутмаганди. Агар Гулширин шу ерда турадиган булса хотини буни ис-тамаслиги аник. Аммо сир бой берма-ди..
Бир ойдирки, Гулширин икки боласи билан акасиникида яшаяпти. Олдинига унинг бу ерда яшашига эрини юз-хотир килиб чидаган янгасининг муомаласи кон утгани сайин узгара бошлади. Зурма-зураки илжайишлар урнини чи-мирилган кошлар эгаллади, зардали охангдаги гап-сузлари билан унинг бу ерда ортикчалигини имкон тугилди де-гунча билдириб куйгиси келади. Гулши-рин кичкина кизалок эмаски, янгаси бу уйдан тезрок кетишини хохлаётганини билмаса. Аммо билиб туриб, узини бил-маганга солади. Ахир, шундан бошка бош уриб борадиган жойи булмаса. Кариндошлару амма-холалар хам уз ташвиши билан. Болаларини эргашти-риб эшикларидаг кириб борса кукраги-дан итармас, "эгачимдан, огамдан кол-ган ёдгорим келди", деб уйининг тури-дан жой берар, аммо уч-турт кун утиб уларга хам малол кела бошлайди. "Ка-риндошнинг козони бошка булса хам кайгуси бир" дерди онаси рахматли. Тугри, улар хам жигарлари учун куйиб-ёнадилар, аммо уз ташвишлари узлари- етарли.
Болалари хам бу хонадонда узинр омонат хис этаётганини куриб Гулши-риннинг юраги эзиларди. Мадина гох-гохида "уйимизга тетамиз" деб инжик-лик килади, угли Сарвар эса жим. Эндигина олти ёшдан ошган бола кат-талардай булиб колган. Гулширин унинг чекка-чеккада йиглаб олаётганини ки-зарган кузларидан билади. "Шугилар-нинг нима гунохи бор экан? - уртаниб кетади аёл. Катталарнинг гунохи эва-зига гудаккиналар кийналишяпти".
Бугун хам Сарварнинг ховли четига бориб йиглаётганини куриб колди. Бо-риб, углининг елкасидан кучди.
- Нима булди, углим? Нега йиглаяпсан?
- Йиглаётганим йук, - юзини яширди Сарвар. - Кузимга кум кирди.
- Яхши болалар ёлгон гапирмайдилар. Айтакол, ким хафа килди?
- Хеч ким, - онасининг гапи таъсир ки-либ Сарвар хунграб юборди. - Аяжон, дадам нега сизни ёмон курадилар?
- Нега бундай дейсан, углим? - Гулши-риннинг бутун вужудидан зириллаб ток ургандек булди. - Даданг мени ёмон курмайди.
- Йук, ёмон курадилар, биламан, - бат-тар зикиллади Сарвар. -Ёмон курганла-ри учун сизга "уйдан кет"! дедилар.
Гулшириннинг юраги баттар увишди. Уша жанжал норасида боланинг юраги-га жарохат етказибди. Боласини багри-га каттикрок босди..
- Катта булсам сизга ка-атакон уй ку-риб бераман, - деди Сарвар бир оздан сунг узига келиб. - Ушанда хеч ким биз-ни хайдай олмайди. Сиз маликалардай яшайсиз, чиройли машинамда сизни олиб юраман. Сиз олдинда утирасиз, Мади оркада утиради.
- Илойим, ниятларингга ет, болажоним, - Гулшириннинг кузида ёш халкаланди. Углининг ёшидаги болалар уйинчок ма-шина-ю хар хил уйинчокларни орзу ки-лишади.Сарвар эса катталардай фикр-
лайдиган булиб колибди.
Бу хаёт шунчалар бешафкат эканки, боласидан болалигини угирлаб куйибди
Зубайда опанинг кизи Сабохатнинг келинлик куйлакларини тикиб бергани-дан сунг Гулширин уша атрофда "Чевар келин" деб ном козонганди. Унга кийим тиктиришни орзу килганлар уйидан тополмай, каерда эканини суриштири-
шибди. Акасиникида яшаётгани дара-гини эшитиб энди бу ерга хам дарвоза такиллатиб кела бошлашди. "Узр, тикув машинам йук, илтимосингизни бажаро-лмайман" дейишга карамай оёк тираб туриб олишди. Айникса, бир аёл жуда кайсар чикиб колди. "Кизим уша чевар куйлакларимни тикиб бермаса эрга тегмайман" деб туриб олган. Илтимос, йук деманг, деб холи-жонига куймади. Гулширин бу аёлни оркаваротдан тани-рди-улар яшайдиган кучадан бир куча нарида яшайдиган Шавкатбой деб ном чикарган кишининг хотини. Шахарда уларнинг бир нечта дукони, ресторан-лари бор.
- Опажон, жон деб тикиб берардим, ле-кин хозир иложим йук. Тикув машинам кайнонамникида колиб кетган.
- Вой, атиги шуми? -бирдан юзи ёришиб кетди аёлнинг. - Бор-йуги машинка экан-ку! Сиз тикиб берсангиз булди, шу бугунок узимнинг тикув машинамни ет-казиб опкеламан. Анча йиллар олдин "Уйда утириб зерикяпман" деганимда, хужайиним "Эрмак килиб турасан" деб тикув машинаси обергандилар. Бирор нима тикиш каёкда, хатто кайчини туг-ри ушлаб, матр киркишни хам уддала-ёлмадим. Бунгаям укув керак экан. Сизга худо берганки, элнинг огзига тушгансиз.
- Майли, - рози булишдан бошка иложи колмади Гулшириннинг. - Лекин...сизни овора килиб куярканман-да...
- Овораси борми, айланай, иши битаёт-ганидан хурсанд булиб кетди аёл. - Ба-рибир уйда чанг босиб ётибди. Уйдаги-ларнинг хаммаси ишлайди, тикишни эп-лайдиган хеч ким йук, хатто кизларим хам узимга ухшаб тикиш-бичишга ну-
нок чикиб колди. Сиз бехижолат, иста-
ганингизгача ишлатаверинг машинкани
Факат куйлак тиктиришга келган пай-тимизда "йук" демасангиз булди.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 11